هوش مصنوعی: تیر تو به دور از من پرتاب شد و جانم را غمگین کرد. تیر به هدف خود رسید، اما بر دل من تأثیر گذاشت.

هوش مصنوعی: در حضور تو، وقتی زمان گل لاله بود، شکفتن هم نیازی نبود؛ دل از شوق، زخم خود را نشان داد و احساسش را بروز کرد.

هوش مصنوعی: ابر به خاطر زیبایی تو به چمن فکر می‌کند و از شدت احساسش خیلی ناله و گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: نور چهره‌ات مانند خورشید، دیوار و در را روشن کرده است و من توانستم تو را ببینم و در این تابش، راهی برای خودم در پشت دیوار باز کردم.

هوش مصنوعی: گوهر تو چون مسیح است که با کلام شفا بخش خود، هرچند توانایی را بهبود می‌بخشد، همچنان که چشمان تو باعث بیماری دیگران شده است.

هوش مصنوعی: به من توهین نکن، زیرا من قبلاً فردی با ارزش در این دنیا بودم و عشق تو باعث شد که احساس حقارت کنم.

هوش مصنوعی: شاعر از ابتدا با الهام از زیبایی تو شروع به سرودن کرده و با این کار، نورها و جلوه‌های زیبایی را در آثارش نمایان کرده است.