هوش مصنوعی: از سبزه‌ای که در کنار جوی رشد کرده، نشانه‌ای جدید نمایان شده است. این نشانه به تازگی به باغ‌های آینده رسید.

هوش مصنوعی: سبزه‌ای که به رنگ زنگار درآمده، با سوزنی که به دل‌ها فرو می‌برد، به هر دلی که از غصه‌های گذشته پر است، نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر فراوانی رحمت و نعمت‌های او، چمن به قدری سرسبز و زیبا شده که گل‌های بنفشه به احترام آن، سر خود را خم کرده‌اند.

هوش مصنوعی: چرا گل غنچه‌ای به رنگ خون درآمده است؟ اگر این گونه است، به خاطر این است که صبح، شبنم شب را با دندانش گزیده است.

هوش مصنوعی: در اثر زیبایی لاله‌ها، همه دشت پر از جام‌های قرمز شده است. خوش به حال کسی که از آن جام‌ها خوشی و لذت را چشیده است.

هوش مصنوعی: به علت تلخی حوادث، مانند سنگی که بر دوش فردی سنگینی کند، گل‌هایی که براساس خیال و توهم در باغ به وجود آمده بودند، از دل غنچه‌ها سر برآوردند.

هوش مصنوعی: وقتی که خون از رگ گل ارغوانی بیرون آمد، مانند نیشتری که بر روی آن زده شده باشد، هزار قطره از آن خارج شد اما هیچ‌کدام روی زمین نچکید.

هوش مصنوعی: از نوک قلم، جامی پر از هزار گل رو به او گشوده شد، مانند نسیم ملایمی که برشاهی وزید.

هوش مصنوعی: کسی که از دانش و فهم خود استفاده نکرده و نکته‌ای را ثبت نکرده، مانند کسی است که نتوانسته از زیبایی‌های معانی بهره‌برداری کند و از باغ اندیشه‌اش گلی نچیده است.