هوش مصنوعی: ای کاش که خانه‌ای به نام امان وجود داشت که در آن، غم و شادی نمی‌کردیم. من در بند خودم هستم و به دروغ ادعای آزادی می‌کنم.

هوش مصنوعی: در برابر دانای واقعی، تمام دنیا هیچ ارزش ندارد. چه فایده‌ای دارد که بخواهی به نادانی خود، ادعای علم و دانش کنی در حالیکه تو از هیچ چیز راضی و خرسند هستی؟

هوش مصنوعی: تلاش و کوشش خود را مستحکم کن، زیرا اگر اراده و هدف تو در هم شکند، دیگر نمی‌توانی به رسیدن به مقصودت امیدوار باشی.

هوش مصنوعی: یک فردی وجود دارد که از تو نصیحتی دارد؛ او به تو می‌گوید که تا کی باید در قید و بند خودت باشی و مدام به دنبال رهایی دیگران باشی؟

هوش مصنوعی: به هر چیزی که شیرینی و جذابیت دارد، نه نزدیک شو، چون ممکن است به زودی متوجه شوی که ارزش چندانی ندارد و فقط باعث زحمت و ناراحتی‌ات می‌شود.

هوش مصنوعی: از آزار رساندن به دل انسان‌های باصفا بپرهیز، زیرا این کار به آسانی باعث شکست قلبی خواهد شد که مانند شیشه‌ای ظریف و شکننده است و پیوندهای عاطفی را دچار مشکل می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت چیزی را برای دیگران قابل قبول بدانی، آن را بپذیر. چیزی را که خودت نمی‌پسندی، برای دیگران هم نپسند.