هوش مصنوعی: شب گذشته به یاد تو، چشمانم به طور مداوم اشک می‌ریختند. شمعی که خود سوزش را احساس می‌کرد، بیشتر از من می‌گریست.

هوش مصنوعی: صراحی، که ظرفی برای نگهداری شراب است، نیز از شوق آن لب‌های میگون گریه می‌کرد و این نشان می‌دهد که او نیز خواسته‌ای در دل دارد و بی‌تأثیر از این عشق نیست.

هوش مصنوعی: صبح زود، ای کاش که ستاره‌ها از آسمان باریده بودند یا اینکه آسمان به درد دل من می‌گریست.

هوش مصنوعی: وقتی جادوگر درد من را دید، از من ناامید شد و به همین دلیل گریه‌اش بی‌دلیل بود. اگر نه، چرا باید در زمانی که افسون می‌کرد، اشکش را بریزد؟

هوش مصنوعی: هر سال در فصل بهار، باران که نمی‌بارید، بلکه فقط به یاد لیلی و وضعیت ناگوار مجنون، ابرها بر سر او می‌گریستند.

هوش مصنوعی: روان که به سوی مقصد خوشایند در حرکت بود، نه تنها جوی شیر را می‌جست، بلکه بر فرهاد بیچاره که بر کوه و دشت می‌گریست، تأسف می‌خورد.

هوش مصنوعی: این گونه شد که جامی به تنگی و ناتوانی افتاد از درد جدایی. به طوری که شب گذشته، سیل اشک‌ها از خانه‌اش بیرون می‌رفت، همانطور که او می‌گریست.