هوش مصنوعی: چشم من جز تصویر تو هیچ چیزی را خیال نمی‌کند و هیچ تصوری از زیبایی بیشتر از این تصویر ندارم.

هوش مصنوعی: شب‌های زیادی است که در غم تو سپری شده و دل پرآشوب من به قدری آتشین است که حتی دود آه‌هایم مانع از نفس کشیدنم در سپیده دم می‌شود.

هوش مصنوعی: ما از خوشبختی به دور هستیم و افسوس که آن پرنده آزادی که هنوز رام نشده است، نتوانسته پرواز کند.

هوش مصنوعی: در دور لعل تو، شیشه‌ی می صوفی در دست است که تنها عمامه تقوا بر سر دارد و چیزی دیگر بر سر نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: با دیدن اشک‌های من، لعل تو از خنده‌اش دست برنداشت و بر مهربانی‌های بزرگواران راه نداشت.

هوش مصنوعی: تنها غم تو از جان بیدلان جدا نشده و آن‌ها بدون تو به سفر نمی‌روند و بار سفر را نمی‌بندند.

هوش مصنوعی: جامی که کمر را برای پیروی از زهد و پارسایی بسته بود، اکنون به عشق تو اسیر شده است و دیگر نتوانسته به آن پایبندی ادامه دهد.