هوش مصنوعی: دل من از زیبایی و طراوت پر است، و اشتیاق من به طور جدی به این دنیای رنگین و شگفت‌انگیز می‌رسد.

هوش مصنوعی: نقد کردن عرفان از سوی افرادی که تنها تقلید کننده هستند، مانند این می‌ماند که آدمی در آرزوهای آینده‌اش، تنها به امید و آرزو بسنده کند در حالی که خود در همان حال نیازمند و فقیر است.

هوش مصنوعی: مال و دارایی که خواجه به آن توجه دارد، در حقیقت چیزی بیشتر از خاکی نیست که به چشم انسان بینا رفته است.

هوش مصنوعی: برف‌هایی که در کیف می‌ریزند، نشانه‌ی خالی بودن و بی‌وزنی دنیوی هستند. این برف‌ها نماد قدم‌هایی است که به دور از دنیا و متصل به معنای عمیق‌تر وجود دارند، مثل نخی نازک که سر از کیسه‌ی آدمی که شفا بخش است، بیرون زده.

هوش مصنوعی: با دوست خود باش و به کارهایی که باید انجام دهی بپرداز. زیرا بسیاری از افرادی که به سوی نمازخانه می‌روند، در واقع فقط نقشی از آنجا را دنبال می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که بدون هیچگونه غبار و آلودگی، به زیارت خانه کعبه رفته است. به نوعی این جمله نشان می‌دهد که از طریق پاهای پلوژان، فضایی پاک و خالص به سمت حرم فراهم شده و این حرکت به وضوح به سمت تقدس و طهارت است.

هوش مصنوعی: هرچند که این دنیا و ظاهرش محدود و کوچک است، اما در میان این خانه، نفراتی هستند که با روح و اندیشه خود به دنیای وسیع‌تری دست یافته‌اند.