هوش مصنوعی: این زمین جایی است که محبوب من به آنجا آمده و نور چهره آن ماه درخشان در آنجا نمایان بوده است.

هوش مصنوعی: این زمین شامل هر نوع شیب و بلندی است و در حقیقت، هر نقطه‌ای از آن جایی بوده که آن سرو خرامان، با زیبایی و شکوه خود، در آنجا حضور داشته است.

هوش مصنوعی: این زمین جایی است که هر کجا علف و خار می‌بینی، قبلاً گل و گیاهان خوشبو در آن رشد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دامن لطیف آنان به هر سو رفته و آن کسی که با صد دست آرزو داشت به دامنشان برسد، اکنون دستش خالی مانده است.

هوش مصنوعی: خاکی که در مسیر اوست، خاصیتی دارد شبیه به آبی که خضر از چشمه حیات گرفته است.

هوش مصنوعی: باید از هر مکانی که لب‌های او مانند مروارید جلوه‌گری کرده‌اند، اشک‌ها و خون دل را بریزد.

هوش مصنوعی: زندگی واقعی انسان در حقیقت به همین شرایط و عوامل محیطی وابسته است، حتی اگر ظاهراً از خاک خراسان و به شکل گل برآمده باشد.