هوش مصنوعی: کسی که از ما رفته و دلش را از ما گرفته است، هر جا که سکونت کند، جانم فدای اوست.

هوش مصنوعی: ای کاش جان ابدی و جاویدان بود، چرا که عمر انسان به سرعت به پایان می‌رسد و زودگذر است.

هوش مصنوعی: تن به زمین افتاد مانند اینکه بارکش در حال حمل محموله است، و جان از بدن جدا شد و به دنبال محموله رفت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دلش از وضعیت ما رنج نمی‌کشد، خود را از حال ما بی‌خبر نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: با اشک‌هایی که به خاطر معشوق ریخته‌ام، گرداگرد من به مانند دریا شده است و از این دریا، به سمت ساحل راه پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من کشته‌ی محبوبم، ای خوشا به حال آن کشته که می‌تواند یقه‌ی قاتل خود را بگیرد.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند از کنار رفتن او چنان شکیبایی داشته باشد که همچون گریه‌ی او، پایش در گلی گرفتار شود؟