هوش مصنوعی: دوباره دل‌تنگ چمنزاری هستم که در آن زیبایی سروها و گل‌های سمن را ببینم.

هوش مصنوعی: ای نسیم، بوی گل را چه طور برایم به ارمغان بیاوری؟ من فقط خواهان بوی آن پیراهن هستم.

هوش مصنوعی: من تصمیم داشتم که از شراب بپرهیزم و وقتی بهار آمد، آرزو دارم که دوباره سراغ نوشیدن بروم.

هوش مصنوعی: اگر سوالی نداری، پس هرچی می‌خواهی بگویید و هرچه فحش و بد و بیراه است از دهانت خارج کن؛ چون من فقط آرزو دارم که یک کلمه از تو بشنوم.

هوش مصنوعی: من کیستم و در محفل تو چه چیزی هستم، اما آرزو دارم که از دور آن جمع را ببینم.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام با تو ممکن نیست و اگر بدون تو زندگی کنم، این تنها آرزویی بیش نخواهد بود.

هوش مصنوعی: زیاد صحبت نکن و از آن لب‌ها که سخن می‌گویند، چیزی نخواهم، زیرا این گفته‌ها تنها آرزوهای من از این دهان هستند.