هوش مصنوعی: ای کسی که جان و دل من به تو آگاه است، بدون تو من از خودم هم خبر ندارم، اما خدا از حال من با خبر است.

هوش مصنوعی: مدت زمانی که ما با هم صحبت می‌کنیم، جزء ارزشمندترین زمان‌های زندگی ماست. اما افسوس که عمر گرانبهای ما بسیار کوتاه است.

هوش مصنوعی: غم تو در دل ما جا گرفته و احساسات ما را تحت تأثیر قرار داده است. این واقعیت که عشق و غم میان دل‌ها جابه‌جا می‌شود، حقیقتی انکارناپذیر است.

هوش مصنوعی: دل نمی‌خواست از تو جدا شود، اما چه کنیم که روزگار بر وفق مراد ما نیست و این جدایی حتمی شده است.

هوش مصنوعی: در دنیای حزن و اندوه، هیچ‌کس به اندازه من غمگین نیست و فقط خداوند شاهد حال من و این رویداد ناگهانی است.

هوش مصنوعی: عمر گران‌بهای من به اندازه کاهی در باد از غم تو رفت. چهره‌ات را نشان بده، زیرا جدایی از تو برایم بسیار سخت و طاقت‌فرساست.

هوش مصنوعی: جامی از دستان ما افتاد و این اتفاق به خاطر سرنوشت و تقدیر بود، پس بهتر است که با قضا و قدر خداوند راضی باشیم.