گنجور

شمارهٔ ۱۴۸

آن کیست سواره که بلای دل و دین است
صد خانه برانداخته در خانه زین است
ماهی ست درخشنده چو بر پشت سمند است
سروی ست خرامنده چو بر روی زمین است
آشوب جهان است اگر اسپ سوار است
آسایش جان است اگر بزم نشین است
در آتش و آبم ز دل و دیده چو دیدم
کافروخته رخسار و عرق کرده جبین است
برتافت ز من رو گره افکند در ابرو
اینک سر و شمشیر اگر بر سر کین است
گر قصه خود عرضه رایش نتوان کرد
صد شکر خدا کو همه دان و همه بین است
گفتم که سخنرانی جامی ز لب توست
از پسته شکر ریخت که آری سخن این است

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن کیست سواره که بلای دل و دین است
صد خانه برانداخته در خانه زین است
هوش مصنوعی: کیست این سوار که موجب دردسرهای دل و دین شده است؟ او با خود ویرانی بسیاری را به همراه آورده و در واقع، تمام زیور و زیبایی‌ها را نابود کرده است.
ماهی ست درخشنده چو بر پشت سمند است
سروی ست خرامنده چو بر روی زمین است
هوش مصنوعی: ماهی مانند یک درخشندگی زیبا بر روی پشت یک اسب در حال حرکت، و سرو مانند درختی بلند و خوش‌افراز بر روی زمین است.
آشوب جهان است اگر اسپ سوار است
آسایش جان است اگر بزم نشین است
هوش مصنوعی: اگر سوارکار باشد و آشوبی در جهان به پا کند، آرامش و آسایش برای جان در صورتی است که کسی در مجلس خوشی و سرور باشد.
در آتش و آبم ز دل و دیده چو دیدم
کافروخته رخسار و عرق کرده جبین است
هوش مصنوعی: در آتش و آب هستم و وقتی نگاه کردم، دیدم که آن کافر با چهره‌ای زیبا و پیشانی عرق کرده در برابر من قرار دارد.
برتافت ز من رو گره افکند در ابرو
اینک سر و شمشیر اگر بر سر کین است
هوش مصنوعی: تو از من دور شدی و با نگاه تند و ابروهای در هم کشیده‌ات به من آسیب زدی. حالا، اگر بر سر کینه‌ای داری، باید با من رو در رو شوی و موضع بگیری.
گر قصه خود عرضه رایش نتوان کرد
صد شکر خدا کو همه دان و همه بین است
هوش مصنوعی: اگر نتوانی داستان خود را به خوبی بیان کنی، شکر خدا را که او همه چیز را می‌داند و می‌بیند.
گفتم که سخنرانی جامی ز لب توست
از پسته شکر ریخت که آری سخن این است
هوش مصنوعی: گفتم که صحبت و کلام شیرین تو مانند جامی است که از لبانت جاری می‌شود، همان‌طور که شکر از دانه‌های پسته می‌ریزد. این نشان می‌دهد که واقعا صحبت تو همین‌گونه است.