هوش مصنوعی: آتش در کشتزار ما شعله‌ور شد و این موضوع آشکار است. نشانه زیبای تو، مانند دانه‌ای از این کشتزار، بر چهره‌ات درخشان است.

هوش مصنوعی: رنگ و زیبایی چهره‌ات مانند آب از جلو چشمم محو شد، اما هنوز تصویر تو به مانند نقطه‌ای تاریک در ذهن من باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دیدن تو برای من مانند نگاهی است که به بام و روزن دارم؛ گاهی به سمت بام و گاهی به سمت روزن می‌نگرم.

هوش مصنوعی: هرچند که زیبایی و لطف وجودت را با پوشش پنهان می‌کنی، اما هیچ کس نمی‌تواند زیبایی که در خود پیراهن نهفته است را بپوشاند.

هوش مصنوعی: من در دل شب به طور پنهانی، به پای تو افتاده‌ام و هنوز اشکی که از چشمانم ریخته، بر دامن تو باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دل در بند عشق توست و روح مانند پرنده‌ای در آشیانه‌ات گرفتار است. درد جدایی و حسرت در تمام وجودم حس می‌شود.

هوش مصنوعی: گفتم که بدون تو دلم پر از درد و اشک است، اما او گفت که پر کردن دامن از اشک کافی نیست و برای انجام کار خوب، باید آن را با احساس و عمل همراه کرد.