هوش مصنوعی: در فضای غم تو، محفل شادمانی برپاست. عقل و اندیشه در حیرت مانده‌اند و روح در حال غش کردن است.

هوش مصنوعی: افراد خسته دل از تو جز زخم و آزار نمی‌چشند، هرچند که جام لبان سرخ تو پر از نوشیدن است.

هوش مصنوعی: اشک‌های گرم من از دل شکسته‌ام می‌ریزد، چون قلبم به خاطر شوق تو در حال التهاب و جوشش است.

هوش مصنوعی: هر کسی که بار بندگی را بر دوش دارد، چه سودی از لباس و مقام خواجگی و شاهی خواهد برد؟

هوش مصنوعی: در کنار لحظات غم و اندوه، جانم را در آخرین لحظات زندگی قرار می‌دهم، چون کسی که محبوبم است، در آغوش من نیست و شاهدی بر آرزوهایم ندارد.

هوش مصنوعی: تو در حال گذر بودی و از خودت به آرامی چیزی می گفتی. سال‌های زیادی است که لذت آن صحبت هنوز در ذهن من باقی مانده است.

هوش مصنوعی: داستان عشق تو مانند جامی است که چهره‌اش را می‌پوشاند و اگرچه زبان‌ها خاموشند، اما خود را به وضوح نشان می‌دهد.