هوش مصنوعی: من مدت زیادی از نشانی تو دور بودم، اما به خاطر خوشی که از تو دارم، در قلبم عشق و احساسات عمیقی درباره‌ات دارم.

هوش مصنوعی: اگر خیال کنم که دام سر زلف تو دانه‌ای است، می‌دانم که صد پرنده‌ی دل آگاه، به دام می‌آیند.

هوش مصنوعی: در لیوان شراب تصویری از چهره‌ات نمایان شد، همچنان که دنیا از جام محبوبی روشن و تابناک گردید.

هوش مصنوعی: از میکده بیرون آمدی و به مدرسه گذر کردی، اکنون در دام باده و شراب مولانا گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: گفتم که با دوری تو، عشق و شوق از دلم از بین می‌رود. اما با این حال، مدت زیادی است که در دوری تو هستم و شوق و احساساتم همچنان پابرجا هستند.

هوش مصنوعی: هر جا که بویی از گلستان وصال تو به مشام برسد، صد کشته عشق دوباره زنده می‌شوند در یک لحظه.

هوش مصنوعی: قد زیبا و بلند آن سرو خوش قامت اکنون به زمین افتاده است، اما باده من همچنان در اوج عظمت و شأن خود قرار دارد.