شمارهٔ ۱۲
شد برقع روی تو چو مهت زلف شب آسا
سبحان قدیر جعل اللیل لباسا
تا کی ز غم سود و زیان رنجه توان برد
ای خواجه بیا ساغر می گیر و بیاسا
دنیا نه متاعی ست که ارزد به نزاعی
با خصم مدارا کن و با دوست مواسا
اسرار نی ار فهم کنی جمله سماعی ست
لا یمکن ان یدرکها العقل قیاسا
راهی ست نهانی ز تو تا دیر مغانی
جز پیر مغان نیست بدان راه شناسا
خواهی که در آن راه خدا پاس تو دارد
رخساره به خاک ره هر بی سر و پا سا
تا صاف نشد جامی از اوصاف من و ما
ما صادف من راح مصافاتک کاسا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شد برقع روی تو چو مهت زلف شب آسا
سبحان قدیر جعل اللیل لباسا
هوش مصنوعی: وقتی که چهرهات به مانند برقع، از زیباییهای شب و زلفهای تیرهات میدرخشد، باید گفت: ستایش خداوندی را که شب را به عنوان پوشش قرار داده است.
تا کی ز غم سود و زیان رنجه توان برد
ای خواجه بیا ساغر می گیر و بیاسا
هوش مصنوعی: دیگر تا کی میخواهی از غصههای سود و زیان رنج بکشی؟ ای آقای من، بیا و جام میگرفت و آرامش کن.
دنیا نه متاعی ست که ارزد به نزاعی
با خصم مدارا کن و با دوست مواسا
هوش مصنوعی: دنیا ارزش آن را ندارد که به خاطرش با دشمنان درگیر شوی یا در ارتباط با دوستانت دچار مشکلات و سوءتفاهم بشوی. بهتر است با دشمنان به صلح و مدارا رفتار کنی و با دوستانت همکاری و همدردی کنی.
اسرار نی ار فهم کنی جمله سماعی ست
لا یمکن ان یدرکها العقل قیاسا
هوش مصنوعی: اگر به اسرار نی پی ببری، همه درکهایی که در مییابی، شنیدنی است و عقل نمیتواند آن را با قیاس درک کند.
راهی ست نهانی ز تو تا دیر مغانی
جز پیر مغان نیست بدان راه شناسا
هوش مصنوعی: مسیری پنهانی به سوی تو وجود دارد که تنها پیران مغان از آن آگاهند و دیگران نمیتوانند آن را بشناسند.
خواهی که در آن راه خدا پاس تو دارد
رخساره به خاک ره هر بی سر و پا سا
هوش مصنوعی: اگر میخواهی در راه خدا مورد حمایت قرار бери، باید احساس خضوع و تواضع کنی و خود را humble و بیآلایش نشان دهی.
تا صاف نشد جامی از اوصاف من و ما
ما صادف من راح مصافاتک کاسا
هوش مصنوعی: تا زمانی که لبهی جامی از ویژگیهای من و تو صاف نشود، دیگر نمیتوانم لب به نوشیدن کاسهی تو بزنم.
حاشیه ها
1400/10/23 14:12
نیشتر
سلام ( شد برقع روی تو چو مهت زلف شب آسا) کلمه تو در این مصرع وزن و معنی شعر را مخدوش میکند
«شد برقع روی چو مهت زلف شب آسا»