جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر هر دم زنی صد تیغ بر ما</p></div>
<div class="m2"><p>بریدن از تو نتوانیم قطعا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پزم با آه دل زان لب خیالی</p></div>
<div class="m2"><p>بلی بی دود نتوان پخت حلوا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>جفاها خواهمت فرمود گفتی</p></div>
<div class="m2"><p>خدا را ماه من اینها مفرما</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بود جای خیالت خانه چشم</p></div>
<div class="m2"><p>به مردم گفته‌ام این نکته صد جا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>به گوشت می‌برد سر زلف مشکین</p></div>
<div class="m2"><p>دگر ز اندازه بیرون می‌نهد پا</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>سر بی مغز زاهد را توان کرد</p></div>
<div class="m2"><p>بر ابر با کدو حاشا و کلا</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>به قتل جامی ای جان رنجه گشتی</p></div>
<div class="m2"><p>کرم کردی جزاک الله خیرا</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۱۹۰

شمارهٔ ۱۱

اگر هر دم زنی صد تیغ بر ما
بریدن از تو نتوانیم قطعا
پزم با آه دل زان لب خیالی
بلی بی دود نتوان پخت حلوا
جفاها خواهمت فرمود گفتی
خدا را ماه من اینها مفرما
بود جای خیالت خانه چشم
به مردم گفته ام این نکته صد جا
به گوشت می برد سر زلف مشکین
دگر ز اندازه بیرون می نهد پا
سر بی مغز زاهد را توان کرد
بر ابر با کدو حاشا و کلا
به قتل جامی ای جان رنجه گشتی
کرم کردی جزاک الله خیرا

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

اگر هر دم زنی صد تیغ بر ما

بریدن از تو نتوانیم قطعا

پزم با آه دل زان لب خیالی

بلی بی دود نتوان پخت حلوا

جفاها خواهمت فرمود گفتی

خدا را ماه من اینها مفرما

به مردم گفته‌ام این نکته صد جا

به گوشت می‌برد سر زلف مشکین

دگر ز اندازه بیرون می‌نهد پا

سر بی مغز زاهد را توان کرد

بر ابر با کدو حاشا و کلا

به قتل جامی ای جان رنجه گشتی

کرم کردی جزاک الله خیرا

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات