هوش مصنوعی: قبل از اینکه از قلم برای نوشتن کمک بگیرم، از تو ای بخشنده‌ی یکتا خواستار یاری و نعمت می‌شوم.

هوش مصنوعی: امیدوارم که ورق دانش و معرفتم ورق بخورد و من ستایش تو را با نعمت‌هایت بگویم، نه با فضیلت‌های خودم.

هوش مصنوعی: در باغ زندگی، فقط شکوفه‌ای از ستایش و حمد تو رشد کرده است، مانند درختی که وقتی قلم به دست می‌گیرد، سر به بالا می‌کشد و قد می‌کشد.

هوش مصنوعی: وجود و هستی، مانند دفتر و کتابی است که برای نگارش زیبایی‌ها و ثنای تو ایجاد شده است. این کتاب از آغاز وجود یعنی از ابدیت شروع شده و تا همیشه ادامه دارد.

هوش مصنوعی: اگر در کنار آن نوشته‌ها، حتی اگر صد نامه هم به ستایش تو نوشته شود، باز هم چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: تو در ذات خود یکتایی و هیچ عددی در جهان وجود ندارد جز اینکه اختلاف و تنوع در جلوه‌های تو متجلی شده است.

هوش مصنوعی: چهره‌ی یکتایی تو زیبایی دیگری به خود گرفت. در چشم دیدار، نشانه‌ها و خط‌وط عددی دیگر معنا پیدا کردند.

هوش مصنوعی: از زیاد شدن کف بر روی آب، دریا پنهان نمی‌شود. دریا واقعی تو و جهان همگی کف و زبد هستند.

هوش مصنوعی: اگرچه سایه‌ای بر خورشید نمی‌افتد، اما با وجود این، بر سر الف (الف به معنای الفبا یا اولین حرف) سایبانی گسترده شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی اشاره شده که نام و کرم تو در نامه و محتوای آن باعث خوشبختی و سروری است. کسی که به تحریر و نوشتن می‌پردازد، اگر نام تو در آن ذکر شده باشد، گویا با نعمت و فضل تو آشنا شده و به این ترتیب در زندگی‌اش موفقیت و خوشبختی حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: نام تو از هزاران نام بیشتر ارزشمند و بی‌نظیر است، اما به همان اندازه که تعداد نام‌ها زیاد است، نمی‌توان به راحتی ارزش و عظمت تو را در میان آنها شمرد و بیان کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که نتواند به درستی و به طور کامل در مورد چیزی قضاوت کند، چه فایده دارد اگر از مقادیر بالا به عددهای بیشتری برسد؟ این نشان می‌دهد که درک درست و عمیق از موضوعات مهم‌تر از تعداد و کمیت است.

هوش مصنوعی: نمی‌توان ویژگی‌های تو را از طریق دنیای مادی شناخت; قوانین ستاره‌ها در این رصدگاه جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از هیچ‌یک از حوادث سخن بگوید، مگر اینکه آن را به دست آفریدن تو متصل کند.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات و کیهان از دو حرف ایجاد شده‌اند، اما نسبت به تو، ناشی از نادانی است که به اشتباه به آن نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند مانند تو را بشناسد، پس در این شناسایی، عقل معتبر و کشفی قابل اعتماد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر گونه که درباره تو فکر کنند، برای ما در این موضوع جز این نیست که ما به تو ایمان داریم.

هوش مصنوعی: نزدیکی به تو تنها با فنا و فقر ممکن است، خوشا به حال کسی که خود را برای این نزدیکی آماده کند و درپی آن باشد.

هوش مصنوعی: سال‌ها کلیم (حضرت موسی) در جستجوی نعمت و کرامت از درگاه تو بود، تا اینکه در نهایت با پوشیدن کلاهی از آن نمد (پوشش از دنیای فقر) سر بلند کرد و به مقام رفعت رسید.

هوش مصنوعی: در دل من روشنایی عشق تو مانند نوری است که در چشم می‌تابد و در جانم اشتیاق عشق تو مانند روحی است که در بدن وجود دارد.

هوش مصنوعی: نور تو مشعل ستاره‌ها را خاموش کرد و ابرها به اندازه‌ای انبوه شدند که مثل چادر گردون به نظر می‌رسند، اما بدون هیچ تیرکی که آن‌ها را نگه دارد.

هوش مصنوعی: در تقدیر تو، شیطانی در کمال ذلت قرار دارد و در چنگال قدرت تو، جانوری در بند است.

هوش مصنوعی: نور و روشنی عزت تو از هرگونه نقص و عیب پاک است و نعمت‌های تو از هرگونه محدودیت و کم و زیاد مستثنی هستند.

هوش مصنوعی: در اینجا به ما گفته می‌شود که باید به عقل و فکر خود اعتماد کنیم و از ناکامی‌ها و مشکلات، تسلیم نشویم. همان‌طور که پرنده‌ای که در قفس است، به آب در سبد احتیاج دارد، ما نیز باید تلاش کنیم تا نیازهای خود را بشناسیم و به سمت زندگی بهتر حرکت کنیم، حتی اگر در شرایط محدودکننده‌ای قرار داشته باشیم.

هوش مصنوعی: تمام تلاش و فعالیت تو به نیکی و خوبی اختصاص دارد و در محیط ما فقط خیر و نیکی وجود دارد. در اینجا، موضوع بدی و خوبی دو رنگ متفاوتی ندارد و همه چیز به سمت نیکویی پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: دلیلی که باعث فاصله ما از تو شده، به خود ما برمی‌گردد و نه به تو. ما در برابر مهرت، در واقع خود را از پذیرش محبتت محروم کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: عشق و مهربانی تو را پاسخ می‌دهم و هر جا که تو حاضر باشی، آنجا من نیز با دل و جانم حضور دارم، حتی اگر کسی به اشتباه نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: بسیاری از کودکان معصوم هستند که هرگز برای یادگیری الفبا و ابجد آموزش نمی‌بینند و بنابراین هیچ‌گونه آگاهی نسبت به آنچه باید بدانند، ندارند.

هوش مصنوعی: از هدایت تو، آن شخص رشد کرده به آن شکلی که دانشمندان گم‌گشته در مسیر خود، به راه رشد و ترقی رسیدند.

هوش مصنوعی: باغی که پر از گل‌های زیباست، به خاطر رحمت و لطف تو شکوفا شده و از شبنم تو سیراب شده است.

هوش مصنوعی: بدون نعمت رحمت تو، هیچ‌کس به جایی نمی‌رسد، حتی اگر صدها ذخیره برای روز قیامت داشته باشد.

هوش مصنوعی: ناپخته و نادان از نور وجود تو بیزار است، زیرا از تابش خورشید می‌گریزد.

هوش مصنوعی: آنکه به عشق تو شور و شوق دارد، جز افرادی که به خود مشغولند، نمی‌باشد. آیا برای افراد خودپسند و مغرور مناسب است که در آن دیگ، فقط به فکر خود باشند؟

هوش مصنوعی: دل‌های بسیاری هستند که مانند چشمه‌ای جریان پیدا می‌کنند. اگرچه ممکن است به نظر برسد که سرچشمه‌اش سنگی و سخت باشد، اما در واقع از عمق و شدت بیشتری برخوردار است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به اثرات و نشانه‌های زندگی و رویدادهاست. از آنجا که آسمان و افلاک تحت تاثیر قدرت و خشم تو هستند، گویی که نشانه‌ها و آثارشان بر زمین نمایان است. به نوعی، این بیانگر تأثیرات و نشانه‌هایی است که از خود بر جای می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به عشق و پیروی از تو متعهد شده است، چگونه می‌تواند از مشکلات و سختی‌های ناشی از محبت تو در امان باشد؟

هوش مصنوعی: عقل حیله‌گر مانند روباه نمی‌داند با عشق تو چه کند، چرا که او قدرت و نیرویی مانند شیر را ندارد و نمی‌تواند در برابر آن طاقت بیاورد.

هوش مصنوعی: جان خود را به تو تقدیم می‌کنم و در ازای آن می‌خواهم که با من باشی؛ عشق تو برای عاشقان تو مانند دست و پا است.

هوش مصنوعی: انسان در حال حاضر و در تجربه‌ای عینی غرق شده است و زمان حال را از قصه‌های گذشته و امیدهای آینده جدا کرده است.

هوش مصنوعی: کسی که به کعبه روی آورد، به شدت و با جدیت به جستجوی تو می‌پردازد؛ هم رهگذری که از بیابان می‌گذرد و هم کسی که در آن مکان به عبادت مشغول است.

هوش مصنوعی: هر آتش و ناراحتی که دشمنان به خاطر حسد برای تو به وجود می‌آورند، مانند چوبی است که در مسیر دوستانت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانه به قدری قوی است که می‌تواند فردی را به دام بیندازد، به‌گونه‌ای که بتواند جان او را به خطر بیندازد و او را در چنگال قدرت دربیاورد.

هوش مصنوعی: هر کس که به خاطر حرص و طمع خود، خود را به بیراهه می‌برد، در نهایت به لبه آتش می‌رسد و دچار عذاب و خسران می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که برای رضایت تو تلاش کند، در واقع به میزانی که به این هدف نزدیک شده است، صاحب منزلت و جایگاهی بزرگ در بهشت خواهد شد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم شمارش کنم نیکی‌های تو را؟ مثل برگ‌های درخت و سنگ‌های بیابان که به شمار نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: جامی که سرنوشت بد مصر بر گناهانش قرار داد، باید از فساد خود را به نیکی و درستکاری برساند.

هوش مصنوعی: این بیت به موضوع توبه و بازگشت از اشتباهات اشاره دارد. در آن، سخن از این است که توبه‌ای که انسان انجام می‌دهد ممکن است به راحتی شکسته شود و ناپایدار باشد. به نوعی، دلالت بر این دارد که برخی از افراد به راحتی به وسوسه‌ها و تمایلات نفس خود پاسخ می‌دهند و توبه آنها اعتبار چندانی ندارد. به بیان دیگر، توبه‌ای که از دل و با نیت خالص نباشد، به زودی از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم تنها به یک بار از تو قدردانی کنم، حتی اگر به صد بار هم بپردازم، هنوز کم است.

هوش مصنوعی: عجز او از توانایی در قدردانی، نشان از آن دارد که شایسته است از او تنها به عنوان پایانی برای آرزوها یا نقطه‌ی نهایت زندگی یاد کنیم.