هوش مصنوعی: پیام‌آور رسید و بوی خوشی را به مشام من داد. او نامه‌ای داشت که عطر آن شبیه عطر گلی از ختن بود.

هوش مصنوعی: این نوشته، نامه‌ای نیست، بلکه یادگاری است که باغبان از گل‌های بنفشه چیده و در پارچه‌ای محکم پیچیده است.

هوش مصنوعی: هرگز نرگس چشم زیبایی را به مانند این در باغ دنیا ندیده است، که چنین عطر خوشبویی از سنبل مشکی به واسطه نسترن به مشام برسد.

هوش مصنوعی: غنچه ای که هنوز باز نشده است، وقتی به آن نگاه می کنم، مانند دهان غنچه ای است که پر از حرف و سخن است.

هوش مصنوعی: گل زینت بخش طبیعت است و وقتی آن را در دشت سبز و زیر آسمان آبی می‌گذاریم، حالتی شاداب و خندان به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: نسرین در آغوش زلف‌های پرپیچ و خم، زیبایی با چهره‌ای گلگون را نمایان کرده است.

هوش مصنوعی: تختی زیبا از عاج ساخته شده که بر روی آن، افرادی با شیک و ناز نشسته‌اند و بدن عریان خود را به نمایش گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: اینها اشاره‌هایی است که می‌خواهم به‌صورت صریح صحبت کنم و پرده‌ای از تردید را کنار بزنم تا حقیقت را روشن کنم.

هوش مصنوعی: این متن اشاره به نامه‌ای دارد که به خلوص نیت و صداقت نوشته شده است. نویسنده، لیث بن غضنفر، یک شخصیت تاریخی و برجسته است که همزمان با یعقوب بن حسن به انجام کارهای ارزشمند و نیک پرداخت. در واقع، این نامه به زیبایی و پاکی روح این دو شخصیت اشاره دارد.

هوش مصنوعی: پادشاهی که در جایگاه من نیست، نیازی به ستایش نمی‌کند، زیرا خودش به اندازه کافی با عدالت و generosity، خود را ستایش می‌کند.

هوش مصنوعی: زبانم توانایی بیان تمامی صفات و زیبایی‌های او را ندارد، پس بهتر است سکوت کرده و مثل دواتی که مهر بر آن زده‌اند، تنها بپذیرم و احترام بگذارم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو، که گوهری پاک و ارزشمند هستی، به درهای شاهانه می‌روم، چرا که اوصاف تو از لؤلوی بهشتی هم برتر است.

هوش مصنوعی: من آنقدر به تو علاقه‌مندم که حتی اگر تو به من توجهی نکنید، هنوز هم نگاه و گوشم به سمت توست.

هوش مصنوعی: تو مانند یوسف به مصر، در مقام و جلالت نشسته‌ای، اما من که یعقوب هستم، به خاطر دوری‌ام از تو، در حال آزمون و آزمایش قرار دارم.

هوش مصنوعی: یعقوب به خاطر فقدان فرزندش، غم و غصه‌ای را به شعر تبدیل کرده بود، اما من برای تو اشعاری بسرایم که خالی از هرگونه غم و اندوه باشد.

هوش مصنوعی: تو نعمت‌های خداوند را به تو عطا کرده‌اید، اما نه تنها از نعمت‌هایش بلکه سربازان و یاران فضل و بزرگواری نیز به تو بخشیده است.

هوش مصنوعی: باید همیشه با زبان حال و گفتار خود، به شکرگزاری این نعمت بزرگ بپردازی و پیوسته در این حالت باشی.

هوش مصنوعی: جوانه‌ای که به تازگی درختی از عدالت و باغ سلطنت رشد کرده، را به دلیل ظلم و ستم نابود نکن و به ریشه‌اش آسیب نزن.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های باغ و کرم و عدل آن بهره‌مند باش و مانند میوه‌های سخاوت و بخشش، درخشندگی و رونق زندگی را افزایش بده.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این شکوفه‌ها روح را زنده کنند و باعث خوشحالی مردان و زنان شوند، همه از این ثمرات بهره‌مند خواهند شد.

هوش مصنوعی: به طرز زندگی کن که عدالت بتواند آرزوهایت را برآورده کند، نه اینکه با ظلم و ستم، مانع رسیدن به آن‌ها شود.

هوش مصنوعی: به انصاف، سرزمین را شاد و مسرت‌بخش کن، همان‌طور که در آن مکان غریب، با دل پر از غم وطن، می‌جوشد و شاد می‌شود.

هوش مصنوعی: عالمی که با دانش خود نور می‌افشاند، مانند شمعی است که بر پایه‌ای محکم ایستاده و با این وجود، باید از طلا دوری کند تا به خوبی بدرخشد.

هوش مصنوعی: بدون علم، انسان مانند جهانیست که در شب تاریک و ظلمانی قرار دارد و جهل، او را احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: شخصی را بشناس که در علم و عمل صاحب نظر است؛ اوست که فتواهای شرعی می‌دهد و سنت‌ها را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: این شاعر به فردی نادان و احمق اشاره می‌کند که به خاطر فریب نفس خودش و وسوسه‌های اهریمنی، در دام دنیاپرستی و خواسته‌های بیهوده افتاده است. او در حقیقت، گرفتار هوس‌ها و تمایلات نفسانی شده و از حقیقت دور مانده است.

هوش مصنوعی: هر جا که فردی با هوش و ذکاوت تلاش کند، می‌تواند با زیرکی و ترفند به ثروتی دست یابد، حتی اگر این ثروت از مال یک فرد فقیر باشد.

هوش مصنوعی: دست او با ابزار هنری خود به کار می‌افتد تا نشانه‌های عدالت و انصاف تو را بر زمین ثبت کند.

هوش مصنوعی: به کسی در مورد نفس و مال دیگران اعتماد نکن، زیرا کسی که در حفظ و رعایت عهده‌دار نیست، قابل اعتماد نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به ما هشدار می‌دهد که به کسی که در زندگی‌اش به کارهای ناپسند و ناخوشایند عادت دارد، اعتماد نکنیم. شخصی که از مردگان لباس می‌گیرد، نماد کسی است که به نجابت یا شرافت پیوندی ندارد و به راحتی می‌تواند از دیگران بهره‌برداری کند. پس باید در ارتباط با چنین افرادی احتیاط کنیم و از ورود آن‌ها به زندگی‌مان جلوگیری کنیم.

هوش مصنوعی: آزار کسی را نرسان، زیرا که زندگی در آرامش بهتر از مردن در رنج است. اگر کسی در خطر است، بهتر است او را در امان نگه‌داری تا اینکه به او آسیب برسانی.

هوش مصنوعی: کسی که عیب‌هایش را بپوشاند و نپردازد، در واقع هنر خود را نشان می‌دهد. بهتر است برای پوشاندن عیوب، از کفن استفاده کند تا از پیراهن.

هوش مصنوعی: هرکس را که می‌بینی با خلق خوش و رفتار نیکو برخورد کن؛ زیرا این رفتار خوب، سرنوشت انسان را به خوشی و سعادت می‌رساند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در یک لحظه به خوب شدن و نیکوکار شدن بپردازد، باید آن را فرصتی ارزشمند بداند؛ زیرا او می‌تواند به مانند اویس، موجب رونق و شکوفایی زمانه‌اش شود.

هوش مصنوعی: هر کاری که می‌کنی، از کسانی که در آن کار مهارت دارند بخواه که به تو کمک کنند، زیرا هرگز از آتش نیودن به سرما نمی‌رسی.

هوش مصنوعی: نیکان دارای صفات فرشتگان‌اند و بدها شبیه برابر اهرمن هستند. بنابراین، بر فرشتگان که روح ایشان خوب است، بر اساس صفات اهرمن داوری نکن.

هوش مصنوعی: اگر کسی را که در راه دوست به انحراف رفته است، از پا درآوری و او را از زندگی جدا کنی، بدان که این کار به خاطر محبت و دوستی‌ات بهترین چاره است.

هوش مصنوعی: به شادی آن کسی دلخوش نباش که اصل و ریشه‌اش پاک نیست، چرا که چیزی که از او به دست می‌آید، مانند سبزه‌ی دمنوشی است که چندان طراوتی ندارد.

هوش مصنوعی: بزرگ شدن و عالی شدن افراد زبون و پست ممکن است، اما نه به اندازه‌ای که دارای فضائل یک انسان کریم و بزرگوار شوند. پرندگان اگر هم در ارتفاع بالا پرواز کنند، اما نمی‌توانند به اندازه‌ی پرواز یک پرنده‌ی آزاد و بزرگ باشند.

هوش مصنوعی: خانه‌ای هست به شکل هشت‌ضلعی که مانند بهشت است. این خانه با دلی خراب اما پر از عشق و احساس ساخته شده است.

هوش مصنوعی: وقتی صحبت طولانی می‌شود، من به دعای خود ادامه می‌دهم. کار من دعا کردن است، چه در دل و چه به زبان.

هوش مصنوعی: این شعر به این مفهوم اشاره دارد که دعا گاهی به آسمان می‌رود و می‌تواند در مواقعی موجب آرامش و راحتی شود و در زمان‌هایی دیگر، مشکلات و سختی‌هایی را به همراه داشته باشد. به عبارت دیگر، دعا می‌تواند نتایج متفاوتی داشته باشد، گاهی به نفع ما و گاهی نیز با چالش‌هایی همراه خواهد بود.

هوش مصنوعی: باشد که از اهل صدق، دعاهای مستجاب به سوی دشمن تو مانند تیر پرتاب شود و به دوستانت مانند سپری محافظ باشد.

هوش مصنوعی: مبادا که تو به سوی دشمن خود، تنها به صفحه‌ای از سلاح‌ها و تیرها نگاه کنی، مگر اینکه آنچنان باشد که از دل و جانت به شجاعت و سلاح فلزی خود پی ببری.

هوش مصنوعی: باد آن دیوانه چنان‌که خشم دشمن را به جانش می‌برد، تیر فتنه را چگونه برای عشق تو هزینه می‌کند؟