بخش ۱۵
موری را دیدند به زورمندی کمر بسته و ملخی را ده برابر خود برداشته. به تعجب گفتند: این مور را بینید که با این ناتوانی باری را به این گرانی چون می کشد؟ مور چون این سخن بشنید بخندید و گفت: مردان بار را به نیروی همت و بازوی حمیت کشند نه به قوت تن و ضخامت بدن.
باری که آسمان و زمین سرکشید ازان
مشکل توان به یاوری جسم و جان کشید
همّت قوی کن از مدد رهروان عشق
کان بار را به قوّت همّت توان کشید
بخش ۱۴: سرخ زنبوری بر مگس عسل زور آورد تا وی را طعمه خود سازد، به زاری در آمد که با وجود این همه شهد و عسل مرا چه قدر و محل که آن را بگذاری و به من رغبت آری؟ زنبور گفت: اگر آن شهد است تو شهد را کانی و اگر آن عسل، تو سرچشمه آنی.بخش ۱۶: شتری مهارکشان در صحرایی چرید، موشی به او رسید، وی را بی خداوند دید حرصش بر آن داشت که مهارش گرفته به خانه خود روان شد شتر نیز از آنجا که فطرت او مفطور بر انقیاد است و جبلت او مجبول بر عدم مخالفت و عناد، با او موافقت کرد.
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
موری را دیدند به زورمندی کمر بسته و ملخی را ده برابر خود برداشته. به تعجب گفتند: این مور را بینید که با این ناتوانی باری را به این گرانی چون می کشد؟ مور چون این سخن بشنید بخندید و گفت: مردان بار را به نیروی همت و بازوی حمیت کشند نه به قوت تن و ضخامت بدن.
هوش مصنوعی: گروهی موری را مشاهده کردند که با عزم و اراده و کمر راست به دوش، ملخی را به وزن ده برابر خودش حمل میکند. آنها با تعجب گفتند: «این مور را ببینید که با این سایز کوچک، چنین باری سنگین را چطور میتواند حمل کند؟» مور وقتی این حرفها را شنید، خندید و پاسخ داد: «مردان با نیروی اراده و شجاعت بارهای سنگین را به دوش میکشند، نه با قدرت جسمانی و اندازه بدن خود.»
باری که آسمان و زمین سرکشید ازان
مشکل توان به یاوری جسم و جان کشید
هوش مصنوعی: بار سنگینی که آسمان و زمین بر دوش کشیدند، از آن مشکل، تنها با کمک جسم و جان میتوان عبور کرد.
همّت قوی کن از مدد رهروان عشق
کان بار را به قوّت همّت توان کشید
هوش مصنوعی: عزم و ارادهات را تقویت کن، زیرا با یاری کسانی که در مسیر عشق هستند، میتوانی این بار سنگین را به راحتی برداشت کنی.