بخش ۱۴
سرخ زنبوری بر مگس عسل زور آورد تا وی را طعمه خود سازد، به زاری در آمد که با وجود این همه شهد و عسل مرا چه قدر و محل که آن را بگذاری و به من رغبت آری؟ زنبور گفت: اگر آن شهد است تو شهد را کانی و اگر آن عسل، تو سرچشمه آنی.
ای خوش آن مرد حقیقت که ز پیغام و سلام
رو بتابد به سوی مایده وصل رود
اصل چون روی نماید ز پس پرده فرع
فرع را باز گذارد به سر اصل رود
بخش ۱۳: روباه بچه ای با مادر خود گفت: مرا حیله ای بیاموز که چون به کشاکش سگ در مانم خود را برهانم. گفت: آن حیله فراوان است اما بهترین همه آن است که در خانه خود بنشینی، نه او تو را بیند و نه تو او را بینی.بخش ۱۵: موری را دیدند به زورمندی کمر بسته و ملخی را ده برابر خود برداشته. به تعجب گفتند: این مور را بینید که با این ناتوانی باری را به این گرانی چون می کشد؟ مور چون این سخن بشنید بخندید و گفت: مردان بار را به نیروی همت و بازوی حمیت کشند نه به قوت تن و ضخامت بدن.
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سرخ زنبوری بر مگس عسل زور آورد تا وی را طعمه خود سازد، به زاری در آمد که با وجود این همه شهد و عسل مرا چه قدر و محل که آن را بگذاری و به من رغبت آری؟ زنبور گفت: اگر آن شهد است تو شهد را کانی و اگر آن عسل، تو سرچشمه آنی.
هوش مصنوعی: یک زنبور سرخ بر مگس عسل فشار آورد تا او را شکار کند. مگس با ناراحتی گفت: با وجود این همه شهد و عسل، من چه ارزشی دارم که تو آن را رها کرده و به من توجه کنی؟ زنبور پاسخ داد: اگر آن شهد است، تو منبع آن هستی و اگر آن عسل است، تو خود منبع آن شهد هستی.
ای خوش آن مرد حقیقت که ز پیغام و سلام
رو بتابد به سوی مایده وصل رود
هوش مصنوعی: مردی که به حقیقت و معانی عمیق توجه دارد، از پیامها و سلامها میگذرد و به سمت شهد شیرین وصال میرود.
اصل چون روی نماید ز پس پرده فرع
فرع را باز گذارد به سر اصل رود
هوش مصنوعی: وقتی واقعیت اصلی نمایان شود، جزئیات و فرعیات به خودی خود اهمیتشان را از دست میدهند و به اصل توجه میشود.