هوش مصنوعی: رشید وطواط، رحمت خدا بر او، یکی از شعرای ماوراء النهر بود و در زمان خود به عنوان استاد شعرای دیگر شناخته می‌شد. او پیشرو و پیشوای این گروه از شاعران بود. کتاب "حدایق السحر" که در زمینه صنایع شعری نوشته شده، اثر اوست. همچنین در مکاتبه‌ای با برخی وزرا به بیان نکات شعری پرداخته است.

هوش مصنوعی: تو در مقام وزیر هستی و من تو را ستایش می‌کنم، اما بدون بخشش حتی به من دست نمی‌زنی.

هوش مصنوعی: به من مقام وزارت بده و از من تعریف و تمجید کن تا تو هم پاداش و بخشش را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: این دو رباعی نیز حاصل خلاقیت اوست.

هوش مصنوعی: به یاد تو و دوری‌ات، این دنیا را بی‌تو سپری کردم، ای ماه، تو که از حال ما خبر نداری.

هوش مصنوعی: از همه چیز دست کشیدم و در گوشه‌ای نشستم. حالا که تو نیستی، بگذار دیگران هم بروند و بگذرانند.

هوش مصنوعی: من چشمی دارم که پر از تصویر دوست است و این برای من خوشایند است، چرا که دوست در این چشم من جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: فرق گذاشتن بین دیده و دوست کار خوبی نیست، چراکه ممکن است او به جای دیده باشد یا اینکه خود دیده همان او باشد.