هوش مصنوعی: شاعر به پزشک مراجعه کرد و گفت: در دل من مشکلی وجود دارد که مرا ناراحت می‌کند و این ناراحتی به تمام بدنم سرایت کرده است و باعث می‌شود موهای بدنم حالت بگیرد.

هوش مصنوعی: یک پزشک انسانی حساس و لطیف بود. از فردی پرسید که آیا اخیراً شعری گفته است که آن را برای کسی نخوانده باشد. آن فرد پاسخ مثبت داد و پزشک از او خواست که شعرش را بخواند. او شعر را خواند و پزشک دوباره درخواست کرد که ادامه دهد. پس از خواندن دوباره، پزشک به او گفت که اکنون می‌تواند برخیزد زیرا او از بار سنگین احساسی که در دلش داشت رهایی یافته است. این شعر که در دلش وجود داشت حالا به بیرون آمده و او را خنک کرده و آسوده کرده است.

هوش مصنوعی: این شعر نشان می‌دهد که زمانی که از شخص دانشمندی درباره یک شعر سوال می‌کنی، آن شعر به شکل ناخواسته و به سادگی بر زبانش می‌افتد. به عبارت دیگر، این شعر به نوعی جذاب و قابل انتقال است که حتی در یک مکالمه عادی نیز به راحتی بیان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به بیمارت در حال نوشیدن دارو اشاره کنی، حرارت تب او کاهش می‌یابد و لرزش بدنش آغاز می‌شود.