جامیبخش ۴۳
شخصی بر شاعری بیتی خواند که قافیه در یک مصراع راء مهمله مضموم آورده بود و در یکی زاء معجمه مکسور. شاعر گفت: این قافیه راست نیست زیرا که یک جا حرف راست بی نقطه و یکجا حرف زاست به نقطه.
آن شخص گفت: این را نقطه مزن. شاعر گفت: یک جا قافیه مضموم است و یک جا مکسور. گفت: بنگرید این چه نادان مردیست، من می گویم نقطه مزن وی اعراب می کند
آن سفله که مدح را ز ذم نشناسد
فتح از کسر و کسر ز ضم نشناسد
زو در عجبم که چون دم از شعر زند
کو شعر و شعیر را ز هم نشناسد
بخش ۴۲: پسری را گفتند می خواهی که پدر تو بمیرد تا میراث وی بگیری؟ گفت: نی، اما می خواهم که وی را بکشند تا چنانچه میراث وی بگیرم خونبهای وی نیز بستانم!بخش ۴۴: دو شاعر بر مایده ای جمع آمدند، پالوده ای آوردند بغایت گرم یکی از ایشان مر دیگری را گفت: این پالوده گرمتر است از آن حمیم و غساق که فردا در جهنم خواهی آشامید. دیگری در جواب گفت: یک بیت از اشعار خود بخوان و بر آنجا دم تا هم تو بیاسایی و هم دیگران
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شخصی بر شاعری بیتی خواند که قافیه در یک مصراع راء مهمله مضموم آورده بود و در یکی زاء معجمه مکسور. شاعر گفت: این قافیه راست نیست زیرا که یک جا حرف راست بی نقطه و یکجا حرف زاست به نقطه.
هوش مصنوعی: شخصی شعری را برای شاعری خواند که در یکی از مصراع‌ها حرف "ر" بدون نقطه و در مصراع دیگر حرف "ز" با نقطه آمده بود. شاعر پاسخ داد که این قافیه درست نیست، چون در یک مصراع حرف "ر" بدون نقطه و در مصراع دیگر حرف "ز" با نقطه وجود دارد.
آن شخص گفت: این را نقطه مزن. شاعر گفت: یک جا قافیه مضموم است و یک جا مکسور. گفت: بنگرید این چه نادان مردیست، من می گویم نقطه مزن وی اعراب می کند
هوش مصنوعی: آن شخص گفت: اینجا نقطه نگذار. شاعر پاسخ داد: در یک جا قافیه نادرست است و در جای دیگر هم به درستی آمده. او ادامه داد: ببینید چه آدم نادانی است، من می‌گویم نقطه نگذار و او در عوض به اضافه کردن نشانه‌های زبانی مشغول است.
آن سفله که مدح را ز ذم نشناسد
فتح از کسر و کسر ز ضم نشناسد
هوش مصنوعی: کسی که به خوبی تفاوت مدح و ذم را درک نمی‌کند و نمی‌تواند بین پیروزی و شکست یا جمع و تفریق تمایز قائل شود، در واقع فرد نادانی است.
زو در عجبم که چون دم از شعر زند
کو شعر و شعیر را ز هم نشناسد
هوش مصنوعی: من در شگفتی‌ام که چگونه کسی که درباره شعر صحبت می‌کند، نتواند شعر را از زبان و الفاظش تشخیص دهد.