بخش ۳
صوفی دگری را صفت کرده و صفتی از روی شناسایی و معرفت آورده فرموده که فلان کس سفره آرست نه سفره دار و خود را شریک سفره می دارد نه ملیک سفره می شمارد، با سایر خورندگان یکسان است بلکه در نظر خود طفیلی ایشان است.
چون به مهمانسرای خویش نهد
خواجه خوان از برای درویشان
طفل راه است اگر نمی داند
خویشتن را طفیلی ایشان
بخش ۲: جوادی را پرسیدند که از آنچه به محتاجان می دهی و بر سایلان می ریزی هیچ در باطن خود رعونتی و بر فقیران بار منتی باز می یابی؟ گفت: هیهات! حکم من در کوشش و بخشش حکم آن کفلیز است که در دست طباخ است، اگرچه طباخ می دهد بر کفلیز می گذرد اما کفلیز به خود گمان دهندگی نمی برد.بخش ۴: اعرابی بر امیرالمؤمنین علی - کرم الله تعالی وجهه - درآمد و خاموش بنشست ذل فقر و فاقه بر جبین او ظاهر بود. حضرت امیر از وی پرسید که چه حاجت داری؟ شرم داشت که به زبان گوید، بر زمین نوشت که من مردی فقیرم.
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صوفی دگری را صفت کرده و صفتی از روی شناسایی و معرفت آورده فرموده که فلان کس سفره آرست نه سفره دار و خود را شریک سفره می دارد نه ملیک سفره می شمارد، با سایر خورندگان یکسان است بلکه در نظر خود طفیلی ایشان است.
هوش مصنوعی: یکی از صوفیها از شخص دیگری تعریف کرده و ویژگیهایی را بر اساس شناخت و آگاهی خود بیان کرده است. او میگوید که فلانی سفره را چیده، اما خودش صاحب سفره نیست و به عنوان شریک سفره عمل میکند و خود را برابر با دیگران میبیند. بلکه در نظر خودش، مانند یک آویزان و وابسته به دیگران است.
چون به مهمانسرای خویش نهد
خواجه خوان از برای درویشان
هوش مصنوعی: زمانی که خواجه به مهمانسرای خود میآید، سفرهای را برای درویشان میگspread.
طفل راه است اگر نمی داند
خویشتن را طفیلی ایشان
هوش مصنوعی: اگر کودک راه را نمیشناسد، اما به دنبال دانایی و شناخت خود است، در واقع به آن بزرگترها وابسته و تحت تأثیر آنها قرار دارد.