هوش مصنوعی: روزی شنیدم که مردی با فرزانگی و حکمت به همسری، کیسه‌ای پر از نقره تقدیم کرد.

هوش مصنوعی: چند روز بعد از او حالش را بپرساند و از آن کیسه‌ای که با سیم درست کرده بود، سؤال کند.

هوش مصنوعی: او گفت که وقتی کیسه نقره به دستم رسید، آن را به دو نیم کردم تا به طلا تبدیل شود.

هوش مصنوعی: من یکی از چیزها را به خاطر دیگران و برای دل خودم صرف کردم.

هوش مصنوعی: حکیم وقتی داستان را از او شنید، گفت: ای کسی که به راز پنهان آگاهی نداری.

هوش مصنوعی: آنچه که به دیگران اهدا کردی، سهم تو محسوب می‌شود، نه آنچه که از امکانات و ثروتت به تنهایی حفظ کرده‌ای.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌داند نتیجه‌ی کارهای گذشته‌اش چگونه خواهد بود، چون تمامی دارایی‌ها و ارزش‌هایش در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از این راز سر درآورد که آنچه برای توست، نهایتاً متعلق به خودت خواهد بود و دیگران نمی‌توانند آن را ببرند.

هوش مصنوعی: بیایید، ای ساقی، شراب را در جام بریز و به جانب رندانی که تشنه‌اند، احسان کن.

هوش مصنوعی: هر کسی را که بخواهی به او کمکی کنی، جز آنچه به او داده‌ای، چیزی از دنیا با تو نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: بیا ای موزی، سازی بزن که لحن آن زیبا و کلامت نیکو باشد.

هوش مصنوعی: در زندگی، جز به خوبی و نیکی عمل نکن، زیرا این تنها راه زندگی نیکان است.