هوش مصنوعی: سکندر نامه‌ای به ارسطو نوشت و او را استاد خوبی خطاب کرد و از او ستایش کرد.

هوش مصنوعی: دل من به عشق و آموزه‌های تو اختصاص یافته است و در برابر تو، با تمام وجود به احترام سر فرود می‌آورم.

هوش مصنوعی: من بدون تو، ای گنج شادی و خوشی، از سرچشمه دانش بسیار دور مانده‌ام.

هوش مصنوعی: از آن چشمه، قطره‌ای آب برای من بفرست و پاسخ سوالی که در ذهن دارم را نیز برایم بیاور.

هوش مصنوعی: چند نامه یا پیام بفرست که برای من خوشایند باشد و در هر زمینه‌ای برایم مفید واقع شود.

هوش مصنوعی: هر خط او مانند صدف‌هایی است که از نصایح حکمت‌آمیز پر شده‌اند.

هوش مصنوعی: هنگامی که ارسطو آن نامه را خواند، به این نکته توجه کرد و قلمش را بر روی نامه نوشت.

هوش مصنوعی: ای دل گرانقدر، تو گنجینه‌ای همچون گنج‌های یونان هستی که حکیمان آن سرزمین هیچ اعتباری برای تو قائل نیستند.

هوش مصنوعی: این گفتار نتیجهٔ لطف و بخشش توست، چه شایسته است که دربارهٔ تو ستایش کنیم.

هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که از نصیحت من به خوبی بهره‌برداری کن و خود را از آلودگی‌ها پاک‌سازی کن، اما در عین حال، هرچه را که به تو گفتم، به یاد بسپار و بدون تردید بیان کن.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک پیرزن فریبکار است که با نیرنگ و ترفندهای خود ظاهر زیبایی به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از صلح و جنگ او خبر ندارد؛ او با ترفندهایش، نقشه‌هایی می‌چید.

هوش مصنوعی: در نهایت، هر چیزی که به خاطر زمان و مرگ از دست رفته، باز پس نمی‌آید و هر آنچه که به وجود آمده، به دست تقدیر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در حریم او هیچ خانه ای دوام نیاورد، زیرا سرازیر شدن حوادث باعث جابه جایی آن می‌شود.

هوش مصنوعی: ساختمانی که با تلاش و سختی در مدت طولانی ساخته شده، می‌تواند به راحتی در یک لحظه و به دلیل یک زلزله ویران شود.

هوش مصنوعی: کیست که اقبال و سرنوشتش او را به مقام والایی رسانده، به‌طوری که سرش را بر خاک ذلت و بدبختی نمی‌گذارد؟

هوش مصنوعی: چه کسی بر بخت خوشی تاج گرامی نهاد که با غم و اندوه، او را از تخت قدرت پایین آورده است؟

هوش مصنوعی: هر کسی که به دیگران کمک و احسان کند، مانند کودکان که از آنچه دریافت کرده‌اند پشیمان می‌شوند، ممکن است بعداً از عمل خود پشیمان گردد.

هوش مصنوعی: رنج و درد زندگی جان‌های آزادگان را می‌گیرد، اما در عوض به آنها قدرت و افزایش روحیه می‌بخشد.

هوش مصنوعی: باران، قطره‌قطره بر زمین می‌ریزد و از دل گل‌ها، عطر و زیبایی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌های خردمند می‌توانند از لطمه‌ها و آسیب‌هایی که ناشی از نادانی دیگران است، محافظت شوند. در واقع، رفتار و اندیشه‌های بی‌خردان نمی‌تواند به روح و جان انسان‌های باهوش آسیب بزند.

هوش مصنوعی: آبشار در سد اسکندر نفوذ می‌کند و سپس از گل، مرمت و تعمیر می‌سازد.

هوش مصنوعی: به جای گل یاسمن، خار را قرار می‌دهد و جادوگر، مار را به جای آن می‌آورد.

هوش مصنوعی: او هیچ نشانه‌ای از زیبایی ندارد، پس بین چیز با ارزش و بی‌ارزش تفاوت قائل شو.

هوش مصنوعی: هرگز از افرادی که مقام و ثروتی ندارند، انتظار جاه و منزلت نداشته باش. به جای این که به جایگاه آنها حسرت بخوری، فقط به عنوان یک درس عبرت به آنها نگاه کن.

هوش مصنوعی: وقتی که توانایی تشخیص و تمییز بین بخشش و بخیلی وجود نداشته باشد، چه معنایی دارد که از بخشش یا بخیل بودن صحبت کنیم؟

هوش مصنوعی: اگر دانشی نباشد، هیچ چیز ارزشمند نیست، زیرا تمام قدرت و دستاوردها از آگاهی و دانش نشأت می‌گیرد.