هوش مصنوعی: شبی که به خاطر شرافت و غیرت، مثل روز روشن بود و ستاره‌ها در آن شب، زمین را روشن کرده بودند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در آسمان زیبا و دلنواز، نور روز به طرز خوش‌رنگ و زیبایی از شکاف‌های تیره و سیاه بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: تمامی روشنی‌های چشمان، نگاهی عمیق به هم انداخته‌اند که این نگاه با مشتی از غم آغشته است.

هوش مصنوعی: از بالاترین آسمان‌ها، روح‌الامین به زمین آمد و پیام را از درخت سدره، که نماد نزدیکی به خداوند است، به میان مردم رساند.

هوش مصنوعی: درخششی مانند نور برق به چشم می‌زند، که شعله‌ای از نور از پا تا بالای سر را فرا گرفته است.

هوش مصنوعی: مانند آهویی که در چین زندگی می‌کند و بی‌نقص است، شکلی مانند طاووسی دارد که در بهشت پرسه می‌زند.

هوش مصنوعی: میوه‌ای که از باغ بهشت چیده شده، درخشان‌تر از نور روشنایی بهشت است.

هوش مصنوعی: از روشنایی بریشم، بدن او مانند مشکی تیره زینت شده و در گردن او زیور آویخته است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و زنانگی می‌پردازد. اشاره دارد به اینکه فرم و حرکات بدن به طرز زیبایی پیوند خورده‌اند و خارج از قید و بندها، جلب توجه می‌کنند. به نوعی، زیبایی و جذابیت شخص در حالتی است که فراتر از توصیف عادی قرار دارد.

مصرع دوم‌: پر زاغ در برابر سیاهی چشمش‌، همچون کافور بود.

هوش مصنوعی: مانند سوسنی در این باغ، با گوش‌هایی تیز و حساس، جادو و رمز عجیبی در ذهن دارم که بر سر گنجی از هوش و فهم قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ی خرد بر آسمان با زیبایی و وقار حرکت می‌کند، مانند تیر که به سمت زمین می‌نگرد، با سرعت و تندی گام برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر نداشتن راه صاف و هموار، گام او به نشیب و فراز دچار می‌شود، تا اینکه به آرامش و سکون می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که کشتی حرکت می‌کند، رفتن آن به وضوح آشکار می‌شود، چون تغییر وضعیت راست و چپ باعث این حرکت می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به کمک کسی بروی و او را حمایت کنی، حتی اگر او در شرایط سختی باشد، نباید از او دور شوی و باید همیشه در کنار او بمانی.

هوش مصنوعی: پیامبر در آن مقام عالی و با عظمت قرار گرفت، همچون برگ درخت سمن که بر روی نسیم ملایم بهار در حال نرمی و راحتی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، راه حرکت از زمین‌های وسیع و سرسبز بطحا تغییر کرده و به دورترین نقاط پرواز کرد.

هوش مصنوعی: از دورترین مکان‌های علم، به سوی بالاترین نقطه، خیمه‌ای بر آسمان برافراشته شد.

هوش مصنوعی: براق به آسمان پرواز کرد و بر روی ماه پا گذاشت، و به همین خاطر ماه هم در جلوی او شروع به درخشیدن و جلوه‌گری کرد.

هوش مصنوعی: عطارد جز زحمتی نداشت و تنها به رویش درخواست‌ها را با عطا و بخشندگی پاسخ می‌داد و هیچ سئوالی را بی‌پاسخ نمی‌گذاشت.

هوش مصنوعی: به لطف او از اشتباهات نجات یافته‌ام، وقتی که قلم به کاغذ زدم و نوشتن را متوقف کردم.

هوش مصنوعی: زهره در یک لحظه خوشی و شادی را با نواختن چنگ از دست داد، به طوری که حالا برای نوازندگان، فضای عیش و خوشحالی تنگ و محدود شده است.

هوش مصنوعی: ماه مانند یک دختری که پوشش ندارد، به آسمان آمد و آفتاب از شرم خود به عقب نشینی پرداخت.

هوش مصنوعی: به دنبال شکار بهرام، که در پوست مشکی خود است، کمندش را افکند. اما وقتی که کمند به مقصد رسید، متوجه شد که او در دام افتاده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که لطف و کرم خداوند را ببیند، خود را در مقام خریدار نعمت‌های او می‌بیند و در اینجا به نوعی معامله با خداوند می‌پردازد.

هوش مصنوعی: زحل با وقار و شکوهش مانند ماه نو از صدر و بلندای جلال نمایان شده است.

هوش مصنوعی: ثروت‌ها و نعمت‌ها به زمین افتادند و در حالتی ناامیدانه در مسیر او قرار گرفتند، مانند اینکه دانه‌های طلا به زمین پاشیده شده باشند.

هوش مصنوعی: از هر نقشی که بر روی لوح وجودم وجود داشت، اکنون ساده و بی‌پرده شده است و آماده‌ام تا به آموزه‌هایش گوش فرادهم.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن، زمین یا محیطی به طور طبیعی و با زیبایی در هم آمیخته شده است. مانند این که دنیای بیرون، با گل و آب زرین زینت یافته و در جوّ آن فضای خیال‌انگیزی حاکم است. در واقع، گویی نعمت‌های دنیا به شکلی دلپذیر و جذاب به نمایش درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: انسانی که از مرز و حدود خود فراتر می‌رود و قدمی بزرگتر از آنچه که برایش تعیین شده برداشته، نشان‌دهنده‌ی ویژگی‌های برتر اوست. این فرد توانایی‌هایش را از آنچه که در نظر دیگران می‌گنجد فراتر می‌برد.

هوش مصنوعی: موسی چیزهایی را جستجو کرد و نتوانست آن‌ها را ببیند، و آنچه را که او شنید، بسیار اندک بود.

هوش مصنوعی: دل پاک او جایگاه اسرار شد، فقیری آمد ولی در نهایت با خود ثروت و بزرگی آورد.

هوش مصنوعی: از این بام، چیزی ارزشمند و گرانبها به زمین فرود آمد.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای که به سر دوستان نازل شد، از کلمات شیرین و زیبا که به مانند گوهر ناب از لبان سخنور جاری گشت.

هوش مصنوعی: از آن جواهر که در دل دریا بود، ثروتمندان ثروتمندتر شدند. اما ثروتمند شدن آنها به خاطر این جواهرهاست که مانند معادن گرانبها هستند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که افرادی که مقام و ثروت ندارند، اما به صورت ویژه و خاص به اعتبار خود از افرادی که دارای مقام و ثروت هستند، مالیاتی دریافت می‌کنند. به عبارت دیگر، کسانی که در جامعه فاقد قدرت و ثروت رسمی هستند، به نوعی از ثروتمندان و قدرتمندان چیزی به دست می‌آورند.

هوش مصنوعی: شخصی در گوشه‌ای از غار مانند ماری در انتظار نشسته و جان‌ها را به دام می‌اندازد. او به شکلی پنهان و مرموز در کمین است.

هوش مصنوعی: او بی هیچ ترس و واهمه‌ای، جسمش را سپر قرار داد تا به جان پاکش آزاری نرسد.

هوش مصنوعی: دوم اینکه از سکه عدالت اوست که باعث شده دینارهای سرخ از این نوع پدید آیند.

هوش مصنوعی: سیم شرمگینی که به خاطر نداشتن تقصیر، از شمع نبوت، دو نور از آن نصیبش شد.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف یک ابر بزرگ و وسیع اشاره شده است که باران‌هایش همچون نیکویی و رحمت نازل می‌شود. همچنین، در ادامه به درخشش و تیزی همچون شمشیری مشهور (ذوالفقار) اشاره می‌کند. به طور کلی، این جمله حس زیبایی و قدرت را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که چهار عنصر طبیعی وجود دارند و از این چهار عنصر، دین تو شکل گرفته است و در این دنیا که پر از محدودیت‌ها و تنگناهاست، به تو قالب و ساختاری داده شده است.

هوش مصنوعی: اگر راه اعتدال را نداشته باشی، در میانه‌ راه دینی که باید پیروی کنی، دچار انحراف و فساد خواهی شد.

هوش مصنوعی: هرگاه که کسی ناپسند و بی‌خاصیت است، دل خود را از عشق و محبت نسبت به این چهار نفر خالی نکن.

هوش مصنوعی: از محبت و دوستی دل خود را پر کن، زیرا همه در زیر پرچم عشق و محبت متحد هستند، حتی اگر احساس کینه‌ای نسبت به یکدیگر داشته باشند.

هوش مصنوعی: به دیگران عیب نگیرید و کارشان را نکوستایید، زیرا همانطور که در دل خود نسبت به دوست احترام دارید، باید به آن‌ها نیز احترام بگذارید.

هوش مصنوعی: روزی بود که در تنهایی و نبودن دیگران، به عشق و دوستی تو رسیدم و به جایی که می‌خواستم، رسیدم.