هوش مصنوعی: یک فرد تازه به دنیا آمده که لباس مجلسی و زیبا به تن دارد.

هوش مصنوعی: یکی از مردان آزاد و دانا به مکانی وارد شد که زندگی با قناعت در آن جریان داشت.

هوش مصنوعی: وقتی حکیم آن فرد را دید، او را گرامی داشت و در بالای مجلس نشاند.

هوش مصنوعی: وقتی جوانی شروع به صحبت کردن می‌کند، در گفتگو با او دروازه‌ای برای ارتباط باز می‌شود.

هوش مصنوعی: از هر سو حرف‌های زیادی زده شد، اما همه آنها خارج از اصول و قاعده بودند.

هوش مصنوعی: نه لفظش زیباست و نه معنی‌اش درست، به هر صورت و مفهومی، خطاها روشن است.

هوش مصنوعی: پیر مرد به جوان گفت که چرا زبانت بیهوده و بی‌هدف به صحبت درآمده است.

هوش مصنوعی: با کلام خوب و دلنشین خود، مثل نی که نغمه‌ای زیبا می‌زند، سخن مگو. از برازندگی و ظرافت در گفتار به اندازه‌ای استفاده کن که چیزی از آن به ذوق و احساس برساند.

هوش مصنوعی: تو از زبان خود عیب و نقص‌هایت را بیرون می‌ریزی، اما از دیگران چرا این پرده را برمی‌داری و به عیب‌هایشان اشاره می‌کنی؟

هوش مصنوعی: سخن را با دقت و صداقت بیان کن و آن را کامل و بدون نقص ارائه بده.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، لطفاً به دلتنگی‌هایم توجه کن و از شراب خالص و بدون رنگ و لعاب به من بده.

هوش مصنوعی: اگر مثل یک جام شفاف و بلورینی از شراب قرمز رنگ پر شوم، رنگ درونم را به همه نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: ای مطرب، بیا و ساز را به صدا درآور، راه صلح را پیش بگیر و از جنگ دوری کن.

هوش مصنوعی: از ترکیب‌های هم‌ساز، نغمه‌ای می‌آید که صدای مخالفان هم، به یکدیگر نزدیک می‌شود.