هوش مصنوعی: وقتی که عاشق یوسف، محبت و آرزویش از حد و مرز فراتر می‌رود، احساس بی‌نیازی او هم به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: شبی، در یک گوشه آرام خانه، دایه را به مهربانی فراخواند و او را با محبت در کنار خود نشاند.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای کسی که به من نیرو می‌دهد، امید و روشنی بخش زندگی‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از جان خود سخن بگویم، این جان به خاطر تو پرورش یافته است و اگر از تن خود nourishment می‌گیرم، این نعمت نیز از رحمت توست.

هوش مصنوعی: از عشق تو که مانند محبتی که مادر به فرزند دارد، هرگز تجربه نکرده بودم، به این مقام و جایگاهی که اکنون می‌بینی، دست یافتم.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که با محبت و مهربانی، مرا به هدف و مقصد نهایی‌ام برسانی؟

هوش مصنوعی: تا کی باید به خاطر دوری و جدایی درد بکشیم و از عشق و زندگی بی‌بهره باشم؟

هوش مصنوعی: وقتی یار من به این صورت از من فاصله دارد، چه فایده‌ای دارد که در کنار من زندگی می‌کند؟

هوش مصنوعی: هر عاشقی که معشوقش او را نمی‌پسندد، هرچند که از لحاظ ظاهری به او نزدیک باشد، در واقع از او دور است.

هوش مصنوعی: اگر ارتباطی بین جان و دل نباشد، ملاقات جسم و خاک چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: دایه به او گفت: ای پری کوچک، یاد حور و پری را با تو در میان نمی‌گذارم.

هوش مصنوعی: خداوند زیبایی دلربایی به تو عطا کرده است که می‌تواند دل و دین خردمندان را به راحتی از آنها برباید.

هوش مصنوعی: اگر هنرمند چینی بخواهد آرزوی تو را به تصویر بکشد، تصویری از چهره‌ات در معبد بت‌ها خواهد کشید.

هوش مصنوعی: مجسمه‌ها و بت‌ها به خاطر عطر تو زنده می‌شوند و وقتی تو را می‌بینند، جان می‌گیرند و به بنده‌ات تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر به کوه بنگری، زیبایی و عشق پنهان را در سنگ‌های سخت می‌بینی که به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: وقتی که با زیبایی و جذابیت به باغ می‌روی، می‌توانی حتی درخت خشک را نیز به حرکت واداری.

هوش مصنوعی: اگر آهوانت در صحرا تو را ببینند، با مژه‌هایشان به تو اشاره کرده و از مسیر تو علف‌های خشک جمع می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که از لب‌های شیرین تو کلامی دلنشین شنیده شود، مانند این است که پرنده‌ای از آسمان فرود می‌آید و ماهی‌ای از دریا بیرون می‌جهد.

هوش مصنوعی: چرا با این که به این زیبایی هستی و همه چیز در تو خوب است، اینقدر در زندگی بی‌دست و پا و پژمرده‌ای؟ چرا این قدر خجالت می‌کشی و از خودت کوتاه می‌ایی؟

هوش مصنوعی: از نگاه و چشمان دلربا، همچون تیر از کمان، شکار دل آن زیبای دلنشین کن.

هوش مصنوعی: از زلف پیچیده‌ات بگذار که بر پاهایش بتابد، نه اینکه در جشن وصال، به او بند بزنم.

هوش مصنوعی: لباس خود را به رخش نشان بده تا او را به سوی خود بکشانی و در کنار او هم‌نشین شوی.

هوش مصنوعی: به این درخت خرما نگاه کن که چقدر با محبت و لطف بار می‌دهد. تلاش کن تا با مهربانی و خوش‌رفتاری، او را به راهی که شایسته‌اش است هدایت کنی.

هوش مصنوعی: لب‌های خود را با خنده شیرین کنید و این شیرینی را به خودتان بچسبانید.

هوش مصنوعی: به چشمان زیبا و درخشان او توجه کن و مانند بازی چوگان، تلاش کن که او را به سمت خود جذب کنی.

هوش مصنوعی: بر چهره‌اش نشانی زیبا چون مشک دارد و رنج و خلش دل را می‌شکند. این عشق به خودی خود موجب درد و دل‌شکستگی نیست.

هوش مصنوعی: زلیخا به مادرش می‌گوید: چه بگویم درباره‌ی یوسف، که احساسات و حال من در برابر او چیست.

هوش مصنوعی: هرگز چشمانم به سوی من نگاه نمی‌کنند، چگونه می‌توانم با کسی که در حال گردش و سرگرمی است، ارتباط برقرار کنم؟

هوش مصنوعی: اگر من به شکل ماه درآیم، او نمی‌تواند من را از دور ببیند و اگر به شکل خورشید بر زمین بیفتم، خودم را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: وقتی که من در کنار افرادی با دانش و بینش بیشتر قرار می‌گیرم، با چشم‌پوشی و محدودیت دید آنها، نمی‌توانم به راحتی در دنیای آن‌ها وارد شوم.

هوش مصنوعی: اگر یک نگاهی به من بیندازی، حالت را درک می‌کنی و متوجه حال و روزم می‌شوی.

هوش مصنوعی: غم من در دل او جا گرفته است، اما غم او چطور اینقدر بزرگ و عمیق شده است؟

هوش مصنوعی: زیبایی او فقط دلیل جذابیت من نیست، بلکه درد و رنج من ناشی از بی‌توجهی اوست.

هوش مصنوعی: اگر آن معشوقه‌ی دلربا مرا به خود جلب کرده‌ای، پس چرا به این شکل بی‌تحمل و ناپایداری می‌کنی؟

هوش مصنوعی: آنگاه دایه دوباره به او پاسخ داد که ای پری، زیبایی تو سبب افتخار و مایه‌ی دلگرمی است.

هوش مصنوعی: در ذهنم کاری وجود دارد که به خاطر آن، مانند آرامشی از جانب تو برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اما وقتی که انجام دادن کاری ممکن شود، همانند این است که می‌توانی نقره را به شتر طلا به مقدار زیاد بدهی.

هوش مصنوعی: می‌خواهم جایی زیبا و دل‌انگیز بسازم و در آنجا به گونه‌ای صحبت کنم که کسی بتواند از آن بهره‌مند شود و صورتش را بشناسد.

هوش مصنوعی: به خاطر ذوق و هنر خودت، تلاش کن تا زیبایی‌ات مانند زیبایی یوسف جلوه‌گر شود.

هوش مصنوعی: زمانی مانند یوسف در بدانیست که در آغوش تو در هر مکانی حاضر است.

هوش مصنوعی: در دلش عشق زیبایی‌ات به وجود می‌آید و جانش خواهان وصل تو می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی محبت و مهربانی از هر طرف ظهور کند، کارها به خوبی پیش می‌روند و این از ویژگی‌های انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: وقتی او این داستان را از دایه شنید، هر جا که طلا و نقره داشت، آن را مال خود کرد.

هوش مصنوعی: او به او اختیاری داد و با آن سرمایه، زندگی‌اش را آباد کرد.