هوش مصنوعی: در روز موعود، یوسف خورشید از افق نیل به آسمان تابید و سر بلند کرد.

هوش مصنوعی: مالک به یوسف می‌گوید که تو همچون گلی زیبا و دلبر هستی که در کنار رود نیل قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: از خودت پاکی و صفا را به وجود آور و گرد و غبار را از روی راه بردار تا به نیل آبرو و زیبایی بدهی.

هوش مصنوعی: با فرمان صاحب آن خورشید درخشان، به سرعت به سوی نیل حرکت کرد.

هوش مصنوعی: دست سمن را به زیر پیرهن برد و پرده‌ای نیلوفری به دورش پیچید.

هوش مصنوعی: کلاه سفیدی بر سر دارند که از طلا تهیه شده و بر روی آن هم تخم طلا نصب شده است. زاغی که در شب به دنیا آمده، درخشش و زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از کسی است که لباسش را از سر خود کشید و به طوری که قسمت بالا به سمت غرب و قسمت پایین به سمت شرق قرار گرفت. به عبارتی، این تصویر نشان‌دهنده یک حرکت یا تغییر چشمگیر است که به دو سو اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در آن شب، زیبایی و جلوه آنچنان بود که از دور آسمان صبحگاهی را روشن به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: لباس آبی رنگی به سرعت بسته شده، مانند اینکه زیبایی نقره‌ای بر لب نیل ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: از آسمان آبی فریادی بلند شد که آن ماه زیبا با قدم‌های خود، نیل را زنده کرد.

هوش مصنوعی: اگر به جای نهر نیل تو وجود داشتی، چه حالتی داشتی؟ من با بوسیدن پای تو آرامش می‌یافتم، ولی آن حال چه بود؟

هوش مصنوعی: خورشید تصمیم گرفت که خود را به سوی نیل بیفکند و همچون چشمه‌ای، نور و روشنی خود را در آن بپاشد.

هوش مصنوعی: چشمش نمی‌بیند که چگونه به اندازه‌ی خود شایستگی دارد، مانند نیل که دست و پایش را می‌شوید.

هوش مصنوعی: او از سوی ساحل به دریا قدم گذاشت و مانند ماهی که در آسمان آبی منزل می‌سازد، در آنجا سکونت کرد.

هوش مصنوعی: درخشش و زیبایی تو مانند خورشید درخشان است، همچون گل نیلوفر که درون آب نشسته و جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که بدنش در آب به حالت عریانی درآمد، روح و جان آب زنده و جاری به او منتقل شد.

هوش مصنوعی: موهای گیسوان را به ردیفی آزاد و باز گشوده است و آب روان را به زنجیر کشیده و به هم بسته است.

هوش مصنوعی: برای شکار و صید، دام معناداری از مه تا ماهی آماده کرده است.

هوش مصنوعی: گاهی آب از دست می‌ریخت و بر سر می‌پاشید و ماه را مانند پروین زیور می‌بست.

هوش مصنوعی: گاه می‌زد که از دست او، گلی با زیبایی می‌روئید و او با شانه‌ای که در دست داشت، به ساقه‌های سنبل می‌رسید.

هوش مصنوعی: زمانی که گرد و خاک از چهره پاک شود و چرک از بدن برطرف گردد، انسان مانند درختی سرسبز و زیبا از کنار رود نیل بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: از فرش دار، مالک پیراهنی خواست و گل سمن را در پوشش زیبایی تزیین کرد.

هوش مصنوعی: سپس او با دیبای زربافت و پر نقش و نگار به سینه‌اش، زیبایی‌های بسیاری را به نمایش گذاشت.

هوش مصنوعی: ماه به زیبایی و شکوهی دست یافته که همچون تاجی زرین بر سر دارد، و کمربند مزین و زینتی را به دور کمرش بسته است.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و دل‌انگیز او به شکلی آویزان شده که حال و هوای مصر را تداعی می‌کند و از آن عطر خوشی به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: او را با خوبی و احترام در هودجی نشاندند و با هدف رفتن به قصر شاه، بر اسبی سوار کردند.

هوش مصنوعی: از قصر بیرون آمدی و تختی را که شاه بر روی آن لباس خود را می‌کشید، به وضوح دیدم.

هوش مصنوعی: در مقابل او، جمعی از بهترین‌ها صف بسته‌اند و منتظر دیدار یوسف هستند.

هوش مصنوعی: بر بالاترین نقطه‌ی هودج، جهانی را قرار دادند و مردم چشم به آن هودج دوختند.

هوش مصنوعی: آن روز، آفتاب روشن، همچون قضا و مقدر، در ابرهای تیره پنهان بود.

هوش مصنوعی: مالک به یوسف می‌گوید که ای دلبر زیبا، باید از هودج (چادر یا وسیله حمل) به سمت تخت‌گاه (محل نشستن و قدرت) بروی.

هوش مصنوعی: تو همچون خورشیدی، از پس پرده‌ها بیرون بیا و با نور خود، جهان را زیبا کن.

هوش مصنوعی: وقتی یوسف سوار بر کالسکه شد، مانند خورشید بر دیدگان مردم تابید و روشنایی افشاند.

هوش مصنوعی: نگرندگان فکر کردند که خورشید در حال طلوع است، اما در واقع این نور ناشی از بارانی است که از ابرهای آبی به زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نگاهی به زیبایی و درخشش خورشید انداختند و فهمیدند که این نور و تابش از آن او نیست.

هوش مصنوعی: او هنوز در پس ابر پنهان است و نورش مانند تابش یوسف نمایان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از شدت شگفتی، تماشاگران با دست‌های خود ضربه می‌زنند و از هر سو فریاد برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: خداوندا، این ستاره‌ی خوشبخت کیست که هم ماه از او خجلت‌زده است و هم خورشید؟

هوش مصنوعی: بت‌های مصری با سر فرود آمده در مقابل او ایستادند و از لوح او نوشته‌های خود را به فراموشی سپردند.

هوش مصنوعی: در هر جایی که عشق و محبت به وضوح نمایان شود، سها (ستاره) دیگر نمی‌تواند فقط در خفا باشد و باید آشکار شود.