هوش مصنوعی: زلیخا به شدت از دلتنگی و ناامیدی رنج می‌برد و این دلتنگی باعث می‌شود که دردش بیشتر و بیشتر شود.

هوش مصنوعی: هر روزی که می‌گذرد، روشن و با امید است به جز روزی که مملو از ناامیدی و تاریکی است.

هوش مصنوعی: پدر وقتی دید که جانش برای بازگشت به مصر خسته شده، درمان خستگی‌اش را در آنجا پیدا کرد.

هوش مصنوعی: کسی که دانایی و فهم بیشتری دارد، برای درمان مشکل خود به سراغ فردی معتبر و با تجربه می‌رود.

هوش مصنوعی: پیامی چند را از او برمی‌دارد تا به زلیخا بدهد و ارتباطی با او برقرار کند.

هوش مصنوعی: از میان نزدیکان، فردی دانا را انتخاب کرد و به خاطر دانایی‌اش هزار بار برایش دعا و آرزوی خوب کرد.

هوش مصنوعی: او از دست دادن خود، هدایایی به انواع مختلف برای معشوقش فرستاد و با دلخوشی راهی را به سوی او انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: پیامش این بود که ای دور از این دنیا، تو را خاک در آستانه مورد محبت قرار داده است.

هوش مصنوعی: هر روز از مهربانی‌ها و نوازش‌های روزگار، بر عزت و مقام تو افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: من در جایی از پاکی و معصومیت قرار دارم که وجودم به گونه‌ای است که نور بخشش و زیبایی، مانند ماهی در دل من شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: او از بالاتر از اوج ماه قرار دارد و هیچ چشمی سایه‌اش را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: به گوهر در درون صدف که درخشندگی و خلوص دارد، توجه کن، زیرا روشنایی و زیبایی آن از نور ستاره‌ها نیز بیشتر است.

هوش مصنوعی: نگاه کردن به ماه که چهره‌اش پنهان است، به این دلیل که ستاره‌ها از دیدن آن می‌ترسند.

هوش مصنوعی: جز آینه، کسی چهره‌اش را ندیده و بجز شانه، کسی مویش را نشانه‌گذاری نکرده است.

هوش مصنوعی: غیر از زلف او، چیز دیگری برای من امکان‌پذیر نیست؛ زیرا گاهی اوقات سرم را در مقابل او به زمین می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی به حیاط خانه می‌آید، تنها دامن او را می‌سازد و کسی دیگر نمی‌تواند او را به زمین بوسید.

هوش مصنوعی: او سیب زیبای خود را ندیده و حتماً برایش آرایشگری زیبا در نظر گرفته است. در حالی که بر لبش طعمی شیرین از نیشکر دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی او چنان است که گویا دامن خود را از گل گرفته و لباسش با رسوایی پاره شده است.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و جادویی او باعث می‌شود که چهره‌اش از دید دیگران پنهان بماند، زیرا زیبایی‌اش به قدری به چشم می‌آید که کسی به چیزی جز آن نمی‌تواند توجه کند.

هوش مصنوعی: هرگز در نور خورشید یا ماه نروید، زیرا سایه شما تنها زمانی با شما خواهد بود که در کنار آن‌ها باشید.

هوش مصنوعی: اگر بر سر چشمه و جوی آب بگذری، آبی بر چشمت نمی‌افتد، چرا که اگر نگاهی به آن نیندازی، تصویری از آن را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: در دل خانه کسی سکنی گزیده، اما صدای شوری از آنجا به گوش می‌رسد که از پرده بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: تمام پادشاهان به عشق او هستند و به یکباره از لطف و محبت او کنترل خود را از دست می‌دهند.

هوش مصنوعی: سرافرازان و بزرگانی که از سرزمین روم تا شام زندگی می‌کنند، همه به خاطر عشق و محبت او، دل‌های خود را به درد و رنج می‌اندازند.

هوش مصنوعی: او هرگز سر به هر کس نمی‌گذارد، فقط آرزویش مصر است و هیچ چیز دیگر.

هوش مصنوعی: اندیشه و دل او آرامش نمی‌گیرد و خود را با زندگی و وضعیت‌های گوناگون مقایسه می‌کند، در حالی که محیطی که در آن قرار دارد، برایش ناخوشایند به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: چشم او به راه مصر مانند سبیلی است که نشان‌دهنده مسیر است و اشک‌هایش مانند نیل، نهر پرآبی است که جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم این شادی و سرور که از طرف مصرش به من می‌رسد، به خاطر چیست و آن شخص جذاب و دل‌انگیز که در آن طرف وجود دارد، کیست.

هوش مصنوعی: او را از خاک آن سرزمین سرشته‌اند و معاشش در آنجا رقم خورده است.

هوش مصنوعی: اگر نظر مثبت و عالی به کسی بیفتد، او را به آن مناطق زیبا و دلنشین می‌فرستیم.

هوش مصنوعی: اگر در بالای خانه چیزی وجود نداشت، برآورده کردن خواسته‌ها و خدمت کردن به دیگران، به سادگی می‌توانست در خانه‌ای که خوب و زیبا نیست صورت گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی عزیز مصر این داستان را بشنود، به خود می‌بالد و احساس سربلندی می‌کند.

هوش مصنوعی: او با humility گفت: من چه کسی هستم که بخواهم این اندیشه را در دل‌ها بکارم.

هوش مصنوعی: اما زمانی که پادشاه من مرا از زمین گرفت، شایسته است که من سرم را از آسمان‌ها بگذرانم.

هوش مصنوعی: من مانند خاکی هستم که بارش باران بهاری بر من نعمت و رحمت می‌بارد.

هوش مصنوعی: اگر از وجود من صد زبان بروید، مانند سبزه‌ای که به خاطر مهر او رشد می‌کند، چگونه می‌توانم از محبتش شکرگزاری کنم؟

هوش مصنوعی: این لطفی که پادشاه به من کرده است، ضرورت دارد که اگر روزی یارم به من برسد، خوشبختی‌ام را نشان دهم.

هوش مصنوعی: از فرق سر تا پا در حرکت هستم، چنانکه با سر و چشمانم به سوی او می‌روم.

هوش مصنوعی: اما به گونه‌ای با شاه مصر ارتباط برقرار کرده‌ام که به شدت در خدمت او قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: اگر تنها یک ساعت از او دور شوم، از سر قدرت و شدت او رنج می‌کشم.

هوش مصنوعی: او به خاطر خدمت من را عذر می‌نهد و گمان نمی‌کند که به خاطر آن خودخواهی دارم.

هوش مصنوعی: اگر او بگوید برای ادا کردن حق، من دوصد عمارتی طلا را فدای می‌کنم.

هوش مصنوعی: هزاران کنیز و غلام با قامت‌های بلند و زیبا مانند درختان صنوبر و درخت طوبا با نرمی و elegance در حال حرکت و رقص هستند.

هوش مصنوعی: بندگان زیبا و باصلابت، از جوانان بهشتی خوش‌چهره‌تر و پاک‌ترند.

هوش مصنوعی: از شیرینی سخنانشان لذت می‌برم و به خاطر زیبایی و ارزش آن‌ها، تمام چیزهای گرانبها و زیبا را فراموش می‌کنم.

هوش مصنوعی: یک لباس زیبا بر تن دارد و در خانه‌های طلایی و مجلل نشسته است، در حالی که گوشه‌ی سرش کمی خراب و شکسته به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دخترانی زیبا و دلربا مانند پریان در لباس‌های مجلل و خوش‌پوش، از دنیای مادی و زشتی‌ها دور هستند.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و بلند بر روی گلبرگ‌ها رها شده، مثل قوس‌های خوش‌منظره‌ای که بر روی ماه قرار دارد.

هوش مصنوعی: از هر گوهری، زینت‌هایی به خود آویزان کرده و در کالسکه‌ای طلایی، زیبایی‌اش را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که نیاز به تدبیر و حکمت دارد، باید به اصول و بنیادهای رهبری و مدیریت توجه کند.

هوش مصنوعی: من را می‌فرستند تا با احترام و شایستگی او را به این مکان دلنشین و خصوصی بیاورند.

هوش مصنوعی: وقتی که شخص با فهم و دانش به این تفکر رسید، به نشانه احترام و خضوع، به زمین افتاد و خاک را بوسید.

هوش مصنوعی: ای مصر، از تو دیدگان بسیاری به عزت و بزرگی روشن شده‌اند و از تو زندگی کرم را تازه آغاز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پادشاه ما در میان جمعیت و سپاهیانش جایگاه ویژه‌ای ندارد و آنچه که تو گفتی در مورد او، هیچ کاستی ندارد.

هوش مصنوعی: دوستان و خدمتکارانی که او دارد، آنقدر زیادند که نمی‌توان آنها را شمرد.

هوش مصنوعی: در جشن و میهمانی او، جایگاه‌ها و مقام‌ها به اندازه‌ای با شکوه و بسیار است که حتی از برگ‌های درختان نیز بیشتر است.

هوش مصنوعی: دست او جواهرهای درخشان زیادی را می‌بخشد که از گنجایش شن‌های بیابان هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: هدف او رضایت و خواسته‌ توست. خوشا به حال کسی که در پی جلب رضایت تو باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که میوه‌ای که می‌خوری به پایت بیفتد، به زودی به دست تو خواهد رسید.