هوش مصنوعی: در این مرحله از زندگی، هر کسی به نوبت به پیروی از ظواهر و زیبایی‌ها مشغول است و توجهی به حقیقت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: حقیقت همیشه به شکلی در دنیا نمود پیدا می‌کند و وجودش به واسطه نام‌ها و عناوین، نوری را در جهان می‌تاباند.

هوش مصنوعی: اگر دانشمند فقط به یک قاعده و قانون پایبند باشد، بسیاری از نورها و حقیقت‌هایی که پنهان مانده‌اند، از دستش دور می‌مانند.

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید از آسمان نرود، رونق ستاره‌ها در بازار آسمان از بین نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: زمستان نمی‌تواند بر روی چمن‌ها تأثیر بگذارد و باعث خنک شدن آن‌ها شود، زیرا بهار موجب شکوفایی گل‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که آدم از این مکان مقدس و جایگاه خود رفت، شیث به جای او در این مکان نشست.

هوش مصنوعی: زمانی که او هم شروع به رفتن کرد، ادریس در این خانه‌ی تلبیس، درس تقدیس را آغاز نمود.

هوش مصنوعی: وقتی ادریس، پیامبر آسمانی، به تدریس و آموزش پرداخت، حفاظت و نگهداری از دین به نوح واگذار شد.

هوش مصنوعی: نوح وقتی در طوفان فنا غرق شد، درِ نجات برای خلیل الله (ابراهیم) باز شد.

هوش مصنوعی: وقتی سفره دعوت را از جهات مختلف چیدند، اسحاق به خاطر آن بخشش و انفاق موفق شد.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف وضعیتی پرداخته می‌شود که شخصی از دنیای خاکی و مادی جدا شده و به دنیای ماورایی و عدم (عدم وجود) می‌رسد. او از دل کوه، صدای بلندی را می‌شنود که یادآور نداهای آسمانی و رحمت‌های الهی است. این تصویر به معنای عبور از موانع و رسیدن به حقیقتی عمیق‌تر است.

هوش مصنوعی: مثل یعقوب که از دور به یاد فرزندش گریه می‌کرد، وقتی که از شام به کنعان رسید، علامتی را به نشان یادآوری در دست گرفت.

هوش مصنوعی: او زندگی را در سرزمین کنعان آغاز کرد و به این ترتیب، مواجهه‌اش با افزایش ثروت و فرزندان شد.

هوش مصنوعی: در آنجا تعداد گوسفندها بیشتر از بزها و میش‌هاست و از تعداد موریانه‌ها و ملخ‌ها هم فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: پسران یعقوب یازده نفر بودند و بیرون از خانه، اما یوسف در عمق وجود یعقوب همیشه جای خاص و ویژه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: وقتی یوسف از مادر به دنیا آمد، چهره‌اش مانند ماه درخشان بود و به همین دلیل، ماه آسمان نسبت به او حسادت کرد.

هوش مصنوعی: از باغ دل، نوری تابید و از آسمان جان، هلالی شکل گرفت.

هوش مصنوعی: از باغ خلیل خدا، گلی به وجود آمد که زیبایی و لطافت خاصی دارد.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای از برج اسحاق طلوع کرد که نور آن چشمان جهان را روشن ساخت.

هوش مصنوعی: دانش و علم، مانند گلی سرخ از باغ یعقوب شکوفا شده است که هم می‌تواند تسکینی برای دردهای او باشد و هم یادآور زخم‌ها و اندوه‌هایش.

هوش مصنوعی: عطر خوش بهشتی مانند عطر گل‌های غزال در کنعان است، و این عطر باعث حسادت سرزمین خوب و زیبای ختن می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی را در خود دارد، مادرش را به خاطر اینکه او را از شیر خود پرورش داده، سپاسگزار است.

هوش مصنوعی: وقتی او را در کنار خود دو سال بیابم، روزگارش به زهر در لقمه‌ام ریخته است.

هوش مصنوعی: در این بیت گفته می‌شود که محبت و مهربانی مانند دریایی از رحمت و بزرگواری است که مثل مادر، با اشک و غم یتیمی در دلش باقی مانده است. به عبارت دیگر، عشق و دلسوزی موجب می‌شود که انسان‌ها به یاد یتیمان و نیازمندان باشند و محبتشان را به آن‌ها ارزانی دارند.

هوش مصنوعی: پدر وقتی حال و وضعیت فرزند گرانبهایش را دید، او را در کنار دخترش قرار داد.

هوش مصنوعی: از عمه‌اش، روح او پرورش پیدا کرد و در باغ خوشی، بال و پر گرفت.

هوش مصنوعی: قد او نماد رفتاری نیکو و خوشایند است و لب او به سخنانی شیرین و دلنشین می‌پردازد.

هوش مصنوعی: دل عمه به محبت او چنان وابسته شد که هیچ‌گاه نتوانست از او جدا شود.

هوش مصنوعی: هر شب مثل روحی در آغوشش آرام می‌گیرد و هر روز آفتاب چهره‌اش را می‌نگرد.

هوش مصنوعی: پدر نیز آرزوی دیدن چهره او را داشت و از هر طرف، دلش به سوی او پر می‌کشید.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز او در دل غمگین نمی‌توانست آرامش بیابد و در ساعات دیدنش نیز مایه تسکین نمی‌شد.

هوش مصنوعی: او به قدری دوست داشت که آن ماه زیبا و دلنواز همیشه در جلو چشمش باشد، چه در روز و چه در شب.

هوش مصنوعی: خوهر عزیزم، تو که با مهر و محبتت به من مانند درخت بید لرزان هستی، همیشه در کنارم باش.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم دوری از یوسف را تحمل کنم، مرا از این تنهایی و فراق رهایی بده.

هوش مصنوعی: به محلی آرام و خلوت که رازهایم را در آن نگه می‌دارم، بفرستش و به مکانی که به آن نیاز دارم و در دل دعا و خواسته‌هایم است، بفرستش.

هوش مصنوعی: خواهر یعقوب هنگام شنیدن این سخن، به دستورات او به طور کامل توجه کرد و از آن سرپیچی نکرد.

هوش مصنوعی: اما او با خود نقشه‌ای می‌چید که از طریق آن بتواند یعقوب را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: به دست اسحاق، یک کمربند برای خدمت به خداوند آماده شده بود.

هوش مصنوعی: کمر بند خود را به اندازه‌ای محکم ببند که از آسیب‌ها و خطرات در امان بمانی.

هوش مصنوعی: هنگامی که یوسف از پدرش روی برگرداند، به طور پنهانی کمر بندش را بست.

هوش مصنوعی: او آن‌چنان کمرش را بر میانش محکم بسته بود که خود نتوانست به‌خوبی متوجه آن شود.

هوش مصنوعی: یعقوب در حالت آماده‌باش به سوی کسی (که در اینجا می‌تواند فرزندش باشد) فرستاده شد و بعد از آن، در بین مردم خبرش را منتشر کرد.

هوش مصنوعی: کمربند ناپدید شده و هر کسی را در این حجاب و توهم خود گم کردی.

هوش مصنوعی: به دنبال چیزهایی بودی که در دل خود پنهان کرده بودی، اما پس از آن به سمت دیگری رفتی و به کسی دیگر توجه کردی.

هوش مصنوعی: وقتی که نوبت به یوسف رسید، او با قوت و استحکام کمر خود را از وسط باز کرد.

هوش مصنوعی: در آن زمان هر فردی که دین‌دار بود، باید طبق این قوانین شریعت عمل می‌کرد.

هوش مصنوعی: هر دزدی که چه ویژگی‌هایی داشته باشد، تو او را دستگیر کرده‌ای و نتیجه‌اش این است که صاحب کالا به کمک تو توانسته است از دزدی خود نجات پیدا کند.

هوش مصنوعی: بار دیگر با فریب و حقه، بهانه‌ای درست کرد و او را به سمت خانه‌اش راهی کرد.

هوش مصنوعی: چشم امیدوار و شاد او به سمت روشنی و زیبایی دوخت شد، اما بعد از مدتی، وقتش رسید و چشمانش بسته شد.

هوش مصنوعی: یعقوب از دیدن او شاد و خوشحال شد و به قدری مسرور بود که چشمانش را بر هم نمی‌گذاشت.

هوش مصنوعی: یوسف وقتی به مقام رفیع خود رسید و قبله‌اش را پیدا کرد، از سایر برادرانش روی برگرداند.

هوش مصنوعی: هر کاری که انجام می‌داد، به یوسف مربوط می‌شد و همه فعالیت‌ها و خرید و فروش‌هایی که می‌کرد، به یوسف وابسته بود.

هوش مصنوعی: روح او در کنار یوسف آرامش می‌یابد و چشمانش با نگاه یوسف روشنی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بله، هر کجا که آن ماه زیبا درخشش داشته باشد، حتی اگر خورشید هم باشد، نمی‌تواند بر آن نور و زیبایی تسلط یابد.

هوش مصنوعی: چه بگویم از زیبایی و دلربایی که فراتر از حد و اندازه‌ی حور و پری است.

هوش مصنوعی: از آسمان آشنایی نوری می‌تابد که همه کائنات و مکان‌ها را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیت خاصی اشاره دارد که در آن، نور و زیبایی ماه به اندازه‌ای روشن و دل‌نواز است که گویی حتی آفتاب هم تحت‌الشعاع آن قرار گرفته و از آن پایین آمده است. به بیان دیگر، زیبایی و روشنی ماه به حدی است که همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه بگویم، زیرا در اینجا جایی برای نور خورشید نیست و درخشش چشمه‌اش به نظر می‌رسد که خیالی بیش نیست.

هوش مصنوعی: نور مقدس از قید و بندهای سوال و چرا رهایی یافته و همچون پرنده‌ای از پوشش خود بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آن موجود بی‌نهایت در این دنیا آرامش یافته است، به خاطر پوشیده بودن از نام یوسف است.

هوش مصنوعی: اگر یعقوب در دلش محبتش را پنهان کرده بود، باز هم جانش در عشق او جایگاه ویژه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: زلیخا، زنی بود که زیبایی‌اش حسرت حوریان را برانگیخته بود و در مغرب، در پرده‌ی‌ عزت و عصمت زندگی می‌کرد.

هوش مصنوعی: چشم‌های من با نوری که از چهره‌ی خورشید می‌تابد، بی‌خبر به خواب رفته و در خیال او گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی غم عشق بر سر انسان می‌آید، نزدیکان نمی‌توانند به او کمک کنند و عشق را از او دور کنند.