هوش مصنوعی: ای کسی که به جان و دل به ما نزدیک‌تر هستی، همان‌طور که روح به بدن پیوند دارد و همچون رگ‌هایی که جان را در بدن زنده نگه می‌دارند، تو نیز به ما پیوند عمیق و نزدیکی داری.

هوش مصنوعی: بلکه نزدیک‌تر از رگ جان به ما هستند، اما از درک و فهم این موضوع دورند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به مقام و نزدیکی تو نرسد، همه موجودات و عالم به نیستی بازمی‌گردند.

هوش مصنوعی: اگر همه افراد از ما فاصله بگیرند، تنها چیزی که برای ما ارزش دارد نزدیکی به توست.

هوش مصنوعی: دور و نزدیک از نعمت‌های تو برخوردارند و از سفره کرامت تو استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، پیمودن فاصله طولانی ضروری است و رسیدن به وصال نیازمند سفری دور است.

هوش مصنوعی: قرب تو چیست که باید از دنیای مادی و مکان جدا شد و از آن فاصله گرفت؟

هوش مصنوعی: در روزی که انسان از عزیزانش دور باشد، حالش مانند شبی تاریک و ناپسند می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی چهره‌اش، نوری به دل غمگین او ببخش و بر دردش درمانی بیاور.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نور قرب تو به او برسد، رویش را زیر پوشش حیا پنهان می‌کند.