هوش مصنوعی: ای بدن ما از تو مانند مویی است که از بیمی در فرق سر می‌آید، و دل ما از ترس به دو نیم شده است.

هوش مصنوعی: تیغ تو همه را در خون فرو برده است و اکنون نشانه‌ای از آن تیغ بر سر آنها نمایان شده است.

هوش مصنوعی: ما مانند نی که درخت بوده‌ایم، از خار و زخم رنج می‌بریم. ای وای اگر شیر در نیروی خود سر برآورد.

هوش مصنوعی: هرچند دلیران با نیرنگ و حیله مواجه‌اند، اما شجاعت و قدرت شیر، تمام این مکرها را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که پیامی از تو به من نرسد، امیدی به زندگی نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: من در انتظار نعمت و بخشش تو هستم و به جامی که تو به من می‌دهی، دل بسته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به دیگران بخشش کنی و آنها را ببخشی، کار نیکوئی کرده‌ای. اما اگر نتوانی این کار را انجام بدهی، جای تأسف دارد.

هوش مصنوعی: از آتش خشم او در امان باش و در برکت نعمت‌هایش آرامش بگیر.

هوش مصنوعی: به چشمانت نگریسته و زیبایی‌ات را به دنیای غم‌انگیز و تاریک ببخش. با وجود تو، زندگی‌ام را همچون باغی دلپذیر بیارای.

هوش مصنوعی: او را به جمع انسان‌های باصفا برسان و به جایی که امید و خواسته‌اش وجود دارد، راهنمایی کن.