هوش مصنوعی: ای کسی که من از تو نمی‌توانم دور شوم و در نعمت‌های دنیا غرق هستی.

هوش مصنوعی: جبهه‌ی تو مانند یک صفحه‌ی درخشان است که از ذهن والای تو نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: تعجب‌آور است لوحی که بدون هیچ نقطه و خطی، می‌توان از آن کلمه رضا (راضی) و سخط (ناراضی) را دریافت کرد.

هوش مصنوعی: مردم حبشی در نگاه خود، شکل و قیافه نگهبانان تو را مشاهده می‌کنند.

هوش مصنوعی: ابروهایشان مانند چتری سیاه بر سرشان است و مانع از آن می‌شود که آفتاب به پوستشان آسیب برساند.

هوش مصنوعی: مژگان آن‌ها مانند حصاری است که دور چشمانشان را گرفته و مانع از رسیدن هرگونه آسیبی می‌شود.

هوش مصنوعی: گوش‌هایت را باز کن و دهانت را از دو طرف باز نگه‌دار تا مانند صدف، جواهرات را در خود جای دهی.

هوش مصنوعی: در صدفی، قطره‌ای از باران بهاری پیدا می‌شود که در درون آن، گوهر بخشش و نیکی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بوی خوشی از دو گل سرخ در مشام تو پیچیده که مانند نسیم تازه است.

هوش مصنوعی: دهان تو جایی است که کارهای زیادی انجام می‌شود و هر لحظه می‌توان از آن کارها سخن گفت.

هوش مصنوعی: نکته‌سنجی و دقت در انتخاب کلمات می‌تواند به ما کمک کند تا احساسات شیرین و تلخ را با هم ترکیب کنیم.

هوش مصنوعی: تو لقمه‌هایی را می‌خوری و آن‌ها را با مهارتی خاص و ظرافتی دلپذیر آماده می‌کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که راه تنفس آزاد باشد، نمی‌توان احساس تنگی قفس را داشت.

هوش مصنوعی: دست تو به‌گونه‌ای عمل می‌کند که هرچه را لازم باشد، به بهترین شکل برای همه انسان‌ها انجام می‌دهد و هیچ چیزی از آن کم یا ناقص نیست.

هوش مصنوعی: بدن تو پاک و ناپاک می‌شود و زشتی‌ها و کثیفی‌ها از وجودت دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: او گفت که راحتی دوستان را تأمین کن و با نیرومندی حریفان را تحت کنترل درآور.

هوش مصنوعی: زمانی که شانه‌ات را می‌کشی، دقت کن که گاهی انگشت تو مانند تسبیح در نظرها جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: ناخن او مانند زخمی است که بر تن تو نشسته و صدای خوشی سر می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند تو، دارای قدمی نیست که در یک لحظه به هدف برسد.

هوش مصنوعی: رهبر و راهنما به پیش می‌روند و تو هم با نیرومندی و اراده‌ات در هر جمعی قدم برمی‌داری.

هوش مصنوعی: چون اهل صفا و دوستی در فکر و عمل به صف هستند، جایگاه تو هم از لطف و یاری آن‌ها به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی به ذلت بیفتی و بر خاک نشینی، دیگر جایی برای مقام و عزت نخواهی داشت و این حالت تو را پایین می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر زانوی او را به عنوان تکیه‌گاه قرار دهی، از دل او به عرش آسمان‌ها دسترسی پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن آینه‌دار غیبت را نمایان کند، اگر روی خود را در آینه ببینی، چه اشکالی دارد؟

هوش مصنوعی: آنچه که به تو انرژی و روشنایی می‌بخشد، مدتی از نعمت و بهره‌های زندگی جدای از جسم و وجود توست.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف و بیان مختلف انواع نعمت‌ها و بخشش‌های درونی می‌پردازد که به صورت کلامی و نوشتاری به تصویر کشیده می‌شود. مفهوم آن این است که گرچه این نعمت‌ها در درون وجود دارند، اما از طریق صحبت و بیان، قابل فهم و درک برای دیگران می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل که از حجاب و پرده‌ ها خارج شده، هر بار جدیدی را در عبادت و پرستش خود تجربه می‌کند و به شناخت و پروردگی تازه‌ای دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: عقل و دین نمایانگر مقام او هستند و تمام علم و دانش به دست او پرورش یافته‌اند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که از وجود و هستی تو خارج است، می‌تواند به درون تو بیاید و سبب زندگی‌ات شود.

هوش مصنوعی: در قلب هر انسانی، راهی به سوی رحمت تو وجود دارد و از سفره لطف و کرمت، هر نعمت و برکتی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه آن موضوع هیچ گونه حد و معیاری ندارد، اما لازم است که از تو بابت آن شکرگزاری و سپاسگزاری شود.

هوش مصنوعی: عافیت و سلامت از هر گونه مشکلات و بلاها، نزد افرادی که صاحب نظر و دانش هستند، همانند یک موهبت و نعمت بزرگ به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: این یک نعمت بزرگ است که خداوند برای تو فراهم کرده است؛ او چشمانت را از نابینا شدن و گوشت‌هایت را از ناشنوایی حفظ کرده است.

هوش مصنوعی: اینکه دل تو از غم و اندیشه‌های بزرگ و مقام‌ها بی‌خبر است، خود یک نعمت بزرگ است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به ما می‌رسد و ممکن است در زندگی‌مان مشکل‌زا باشد، در حقیقت از جمله نعمت‌های سلامتی و آرامش محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر یک یا دو مشکل بر تو بیفتد، باید بدانید که در برابر هزار مشکل دیگر در امان هستی.

هوش مصنوعی: اگر ارزش این نعمت را می‌دانی، پس چرا خود را با غصه و ناراحتی آزار می‌دهی؟