هوش مصنوعی: ای گرانبهاترین و پاک‌ترین گوهر، و ای سادگی‌ترین و کم‌ارزش‌ترین موجود خاکی.

هوش مصنوعی: بدن انسان همچون یک جادو یا رمز و راز است، و تو مانند گنجی ارزشمند از دریای بی‌نهایت وجود داری.

هوش مصنوعی: ثروت واقعی تو از هر گنجی بیشتر است، چرا که در دل فقر، ارزش‌های بی‌نظیری نهفته است.

هوش مصنوعی: اگر به ارزش این گوهر پی ببری و قدر آن را بدانی، می‌توانی از خطرات و ناامیدی‌ها دوری کنی.

هوش مصنوعی: پوششی که باعث آرامش دل تو می‌شود، همچون چشمه‌ای است که از مسیر داوود جاری است.

هوش مصنوعی: باید از تیر زهرآگین وجودت پناه بگیری تا از شر خودپسندی در امان باشی.

هوش مصنوعی: وقتی که بر آن لباس خاص می‌زنی، چشمت را به هیچ چیز دیگری ندوخت، مانند سوزنی که در دست کسانی است.

هوش مصنوعی: در غزل‌ها و اشعار، اگر با نفس و روح خود در ارتباط نباشی، در حقیقت از هویت و وجود خود دور شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو را در امتحان آگاهی‌ات به مانند طلای خالص می‌سنجند، پس در این زمینه تلاش کن و نشان دهی که چه دانش و درکی دارید.

هوش مصنوعی: صورت زیبا و رنگین تو به قدری جذاب است که دیگر نیازی به زینت و زر و زیورهای گرانبها نیست.

هوش مصنوعی: اگر نانی خشک را شب از دست نیازمندی به دست آوری، بهتر از آن است که در روز افطار کنی و روزه‌ات را باز کنی.

هوش مصنوعی: بر سر سفره سلطنتی، غذایی خوشمزه و لذیذ قرار دارد که با شکر و سیر تزئین شده و به راحتی برمی‌خورد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی بدون کفش قدم بزنی چون فقر و زوال تو را زمین‌گیر کرده است، اما ثروت همانند کفشی بر سر تو قرار دارد که به تو احساس قدرت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: برای چه از دیگران انتظار کمک داری؟ کفش تو فقط برای قدم‌های خودت مناسب است.

هوش مصنوعی: اگر قدمت به درستی حرکت کند، در را به راحتی باز می‌کند و هزار راه را برای ورود به آن نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: موهای به هم ریخته و آلوده تو به خوبی نشان‌دهنده‌ی اراده و تلاشت برای رسیدن به هدفت است.

هوش مصنوعی: شب گذشته، در خانه‌ات، گرما و آرامش شبیه به آشیانه سنجاب بود، و خاکستر نرم مانند حرارت دلپذیر آنجا را پر کرده بود.

هوش مصنوعی: در روز سرد، بر روی عبا، نور خورشید به گونه‌ای می‌درخشد که لباس زربفت به‌خوبی جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: لب تو مانند داستانی است که از تشنگی می‌گوید و من در جستجوی نوشیدنی، مانند کسی هستم که از جام سقا آب می‌نوشد.

هوش مصنوعی: بر تن تو به خاطر کم‌خوری، پوستت خشک شده است. اما نفس تو بویی جدید و خوش از مشک به مشام می‌رساند.

هوش مصنوعی: هرگاه بنفشه‌ای با ناز و غم به پایین سر خم کرده باشد، نشان از زیبایی و وقار آن دارد.

هوش مصنوعی: وقتی به جایی می‌رسی که مثل گل خوشحال و خندان هستی، باید مراقب باشی که غافل نشوی از انتقادات و تلخی‌های اطراف، مانند خارهایی که ممکن است به تو آسیب بزنند.

هوش مصنوعی: اگر با دست خالی به سراغ من بیایی یا حتی پولی نداشته باشی، اما با افتخار و عزت به زندگی ادامه دهی، ارزشمندتر از درخت چنار خواهی بود.

هوش مصنوعی: بهتر است که در کنار چیزهای بی‌ارزش و ناچیز، مانند خار و علف، به کسی که شبیه گل و پرزرق و برق است، بپیوندی؛ زیرا او مثل غنچه‌ای است که درونش پر از جواهرات کوچک و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: اگر شب آرامش تو از الگوی حصیر باشد، جسم تو همچون صفحه‌ای از نقش و نگارها خواهد بود.

هوش مصنوعی: بهتر است که در گوشه تختخواب، یک پارچه زینتی و زیبا بر روی دیوار وجود داشته باشد تا خوابگاه را زیباتر کند.

هوش مصنوعی: ظاهراً، گلی که در گذشته به زیبایی و شکیبایی بوده، اکنون به دلیل گذر زمان و آسیب‌هایی که دیده است، دیگر درخشش و زیبایی گذشته‌اش را ندارد و شکسته و کهنه شده است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، اعمال و کارهایی که افراد انجام داده‌اند، به مانند آب زلال و گران‌بهایی در یک ترازوی حساب سنجیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از غم بی‌زری در چهره‌ات نمایانی، در روز قیامت مانند چهره‌ی سرخ و زیبای طلا به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از خدمت و زحمتی که متوجه فردی است، دیگر بس است و می‌توان از او خواست که به خود بیندیشد و از امکانات و دارایی‌های خود استفاده کند. به عبارتی، زمان آن رسیده که دستان خود را از وابستگی‌ها آزاد کند و به فکر خود و آینده‌اش باشد.

هوش مصنوعی: بستن کیسه پول به کمر فرد خسیس، مانند قراردادی است که اژدهایی در آن خوابیده و پر از طلا و نقره است.

هوش مصنوعی: وقتی تو برای به دست آوردن چیزی، حتی یک سکه به دیگران نشان می‌دهی، باعث می‌شود که مسیر رسیدن به هدفی بزرگتر برایت هموار شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که پشت دیوار پنهان شده باشد، دیدن آن برای چشم سخت خواهد بود.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف خود، بهتر است که از قبل بر روی نظری که پشت این دیوار وجود دارد، فکر کنی.

هوش مصنوعی: چشم جهان‌بین خود را به پرده‌ای از دیدگاه‌ها و تصورات محدود نکن. هر چیزی که باعث می‌شود حقیقت را نابیندیشی، باید کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: چقدر تاسف‌بار است که درون تو، چیزی پنهان باشد که تمام جهان از آن پر شده است.

هوش مصنوعی: هرچه روی تو به سوی من باشد، اگر تمام جان تو هم در این کار باشد، در حقیقت یک پرده است.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به وسایل و امکانات زندگی، نیازمند تلاش و کوشش هستیم. عده‌ای با روی آوردن به فقر و نابودی، در پی جلب توجه و زیبایی در زندگی هستند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مردی باشی، باید همه چیز را به یک سمت هدایت کنی؛ وگرنه در فقر و نابودی گرفتار خواهی شد.