هوش مصنوعی: عیسی، آن روح مقدس، که این جسم ظاهری را داراست، بر گنج الهی خود، راز و رمز خاصی دارد.

هوش مصنوعی: روزی دلش آرامش را جستجو کرد و قدم‌هایی در مسیر سفر برداشت.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از یک میخانه، فردی را می‌بینم که به خواب رفته و در دل خواب، به نوعی خرد و اندیشه را احساس کرده است.

هوش مصنوعی: چشم و گوش خود را از دیدن زیبایی‌های نادر و شنیدن نکات ارزشمند بسته‌ام.

هوش مصنوعی: طوطی‌ای که در قفس تنگ و بسته قرار دارد، نمی‌تواند به خوبی و آزادانه سخن بگوید.

هوش مصنوعی: اگر از سمت خودت دل‌کن و به سوی بالا برو، تا از این وضعیت پایین رهایی یابی.

هوش مصنوعی: چشمانت، گوشت و زبانت را باز کن و تازه کن تا در دل خود یاد خداوند را زنده کنی.

هوش مصنوعی: جهان مانند یک دفتر بزرگ است که در آن همه چیز بر اساس اراده و خلق خداوند ثبت شده و هر چه در آن وجود دارد، نشانه‌ای از خلاقیت و هنرمندی اوست.

هوش مصنوعی: به دقت به نوشته‌های این لوح توجه کن و هر کلمه را به‌خوبی بشنو. از هر یک از آن‌ها نکات جذاب و عمیق را متوجه شو.

هوش مصنوعی: به نعمت‌ها و لطف‌های او شکر و ثنا بگو و زیبایی‌هایش را برای دیگران بازگو کن.

هوش مصنوعی: وقتی عیسی این سخن را شنید، به هیچ راه حلی برای پاسخ دادن به آن نیافت و از آن غافل ماند.

هوش مصنوعی: از من چیزی نخواه که بخواهم در زندگی اجتماعی دیگران دخالت کنم؛ من به دنبال کار خودم هستم و به دنیا و مردمش بی‌توجهی دارم.

هوش مصنوعی: پا به یک طرف گذاشتم و از همه چیز و همه کس رها شدم.

هوش مصنوعی: بشارت دهید به کسانی که به دنبال دنیا هستند، زیرا جهان هم به کسانی که به دنبال آن هستند، پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: عیسی به او گفت: وقتی جواب را شنید، خواب را فراموش کن و خواب کن؛ زیرا خواب خوب است و برایت خوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: از غم و اندوه رهایی پیدا کن و آرامش بگیر، زیرا هیچ کس تو را نمی‌بیند و نمی‌تواند تو را آزاد کند.

هوش مصنوعی: همه مردم در زندگی خود درگیر مشکلات و شؤون مختلف هستند، اما این درگیری ها به نوعی شبیه به حال و روز یک کولی است که همیشه در حال حرکت و جستجوست. تنها چیزی که مهم است، توجه به خداوند و اعتقادات معنوی است که می‌تواند انسان را از این مشغله‌ها رها کند.