هوش مصنوعی: ای کسی که برای شکمت گردن می‌کشی، مثل این است که به سوی کاسی دراز می‌روی که شبیه صراحی است.

هوش مصنوعی: وقتی که باده را در جام می‌نوشی، به یاد داشته باش که باید شکمت را از حرام پر کنی.

هوش مصنوعی: در نماز، چرا در حال خم شدن هستی، در حالی که هدف و آرزوی تو به موقعیت و ثروت مادی دوخته شده است؟

هوش مصنوعی: وقتی که در زندگی‌ات به خاطر پرهیزگاری و معنویت به آرزوهایت نرسیده‌ای، ارزش لذت‌ها و خوشی‌ها را نمی‌فهمی، حتی اگر از دیگران بپرسی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بر روی میز سفره‌ات قرار دهند و هر چیزی که به دهان و دندان‌هایت می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی بخوری، مهم نیست که چه حالی داری، چون گاو و خر هم در این زمینه تفاوتی ندارند؛ هر دو از علف خوشمزه استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: پرنده باید چاق و فربه باشد تا محیط اطرافش پر از چربی و نعمت باشد.

هوش مصنوعی: هیچ دلیلی برای ناراحتی وجود ندارد، حتی اگر ناعادلانه چیزی را از افراد ضعیف و بی‌پناه بگیرند.

هوش مصنوعی: میوه باید تازه و خوشمزه باشد، مثل شربت شیرین و خوشبو.

هوش مصنوعی: هیچ نگرانی وجود ندارد اگر شخصی بدجنس به باغ کودک یتیم آسیبی بزند.

هوش مصنوعی: اگر تو در زندگی به جز همان چیزی که هستی، تلاشی نکنی، نتیجه‌ای جز چیزی که اکنون داری نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: کسی که در کارها و تلاش‌هایش حوصله و دقت داشته باشد، به نتایج خوبی دست پیدا می‌کند و زحمتش بی‌پاسخ نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: وقتی لقمه‌ای که حلال و سالم است در دهان داری، نیازی به طلب کردن و جستجوی لقمه‌های بی‌حساب و حرام نداری. حلال را گرامی بدار و از نعمت‌های آن بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: بز لاغر و سگ چاق در کنار هم قرار دارند، اما از بین این دو، سگ چاق به دلیل چاقی‌اش نسبت به بز لاغر برتری دارد.

هوش مصنوعی: سعی و تلاشی که از آن به دست می‌آوری، برای تو حلال و مشروع است، اما غیر از این تلاش، مشکلات و رنج‌هایی برایت به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: بهتر است که با غذای ساده و سالم خودت را سیر کنی تا اینکه از سفره‌ی دیگران با شرمندگی و خجالت غذا بخوری.

هوش مصنوعی: در دنیای وجود تو، تفاوتی بین کارهای خوب و بد وجود ندارد و آنچه که باید به عنوان خوب در نظر گرفته شود، در احساس تو به طریقی تاریک است؛ مانند سیلابی کثیف، در حالی که آنچه که واقعاً پاک و مطهر است، در دل تو جاری نیست.

هوش مصنوعی: لباس و زینت خود را با عطر فریبنده‌ای می‌آرایی.

هوش مصنوعی: سبحه را به شانه متصل می‌کنی و بر آن، عقدی که به آن تلبیس می‌گویند، می‌بندی.

هوش مصنوعی: تو یک پوشش پشمی به دوش می‌کشی و در گوشه‌ای آرام می‌گیری.

هوش مصنوعی: اینها همگی فقط ادعا هستند، من صوفی زمانه‌ام و دارای معنا.

هوش مصنوعی: اگر کسی با نیت ساده‌دلانه به دام تو بیفتد، تو او را برای خوردن طعمه‌ات به چاشت یا شام دعوت می‌کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که از شهر به دل گروهی می‌روی، گره‌هایی که در دل داری را با خود به ده می‌بری.

هوش مصنوعی: فلانی از میان نیکوکاران است که به درویشان خالص و با ایمان باور دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان حالتی از ناامیدی و رنج می‌پردازد. یعنی وقتی که آدم از فقر و بدبختی رنج می‌برد، ممکن است بارها و بارها تحت فشار قرار بگیرد و احساس شکست کند. در واقع، این احساس ناتوانی و مشقت ممکن است انسان را به جایی برساند که از آن رنج بیشتری به دست آورد.

هوش مصنوعی: فقر و نداری باعث می‌شود که انسان حتی وسایل و دارایی‌های خود را به دیگران وثیقه بگذارد تا بتواند از آن‌ها کمک بگیرد.

هوش مصنوعی: برای تو سفره‌ای فراهم می‌شود و بر روی آن نوشیدنی و میوه قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: شما هم می‌توانید از موضوعات معنوی و عقلانی فاصله بگیرید و فقط به لذت‌جویی و نیازهای جسمانی خود توجه کنید.

هوش مصنوعی: به این صدای نازیبا و نمای زشت که تو داری، لعنت می‌فرستم. به این عقل و فهمی که تو به آن می‌نازی، باید سخت انتقاد کرد.

هوش مصنوعی: این موضوع مربوط به شیوه‌ای از زندگی و رفتار نیست که به معنای واقعی به معنویات و عرفان بپردازد، بلکه به نوعی بی‌دینی و کفر اشاره دارد.

هوش مصنوعی: بهتر است گلو را از زخم و جراحت دور نگه‌داری، زیرا این درد و رنجی که تحمل می‌کنی، بسیار طاقت‌فرساست.

هوش مصنوعی: بهتر است که دزدی و راهزنی کنی تا اینکه از مرده کفن برداری.

هوش مصنوعی: چند روزی با دردها و رنج‌ها بساز و از تجربه‌های پیران و مردان باوفا بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: بنگر که مردان چگونه تلاش و تمرین کردند تا به این مرحله از پیشرفت و کمال رسیدند.

هوش مصنوعی: زندگی را از وسوسه‌های بی‌خود پاک کردند و در پرهیزکاری به جزئیات دقت کردند.

هوش مصنوعی: آن‌ها به خاطر حرص و طمع، از دیدن رازهای خوب و درست دور شدند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از گلی که به شک و تردید مبتلاست، قدمی بردارد و از آنجا دور شود، گویی که از یک باغ گل جدا شده است.

هوش مصنوعی: اگر تو به اندازه‌ای کوچک و ناچیز باشی که از شکی، قطره‌ای بریزی، در آن صورت هم نمی‌توانی دستت را از دریایی که در آن هستی، بشویی.

هوش مصنوعی: مردم، نیکوکاران واقعی هستند که با نفرت به دنیای مادی نگاه می‌کنند و به دنبال ارزش‌های معنوی و نیکو در زندگی هستند.

هوش مصنوعی: راستگویی و پرهیزکاری ویژگی کسانی است که به دنبال صداقت و تقوا هستند، در حالی که حرص و طمع در دل کسانی جای دارد که فقط به فکر منافع مادی خود هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر تأثیر وجود آنها، با چشم دل ببین و با گوش دل به اخبار و پیام‌های آنها گوش بسپار.