گنجور » جامی » هفت اورنگ » سبحة‌الابرار » بخش ۳۰ - مناجات در اشارت به سعادت ذوق و وجدان و علم و عرفان ارباب تصوف و طلب کمال قوت ارادت که مقدمه آن سعادت است

بخش ۳۰ - مناجات در اشارت به سعادت ذوق و وجدان و علم و عرفان ارباب تصوف و طلب کمال قوت ارادت که مقدمه آن سعادت است

ای صفاتت حجب وحدت ذات

جلوه گر ذات تو ز اسما و صفات

آشکارا به جهان غیر تو کیست

زیر این پرده نهان غیر تو کیست

باطن عالم و ظاهر همه تو

غایب از دیده و حاضر همه تو

فضل تو شامل هر ناکس و کس

همه را روی به سوی تو و بس

جامی از جمله کسان ناکستر

وز همه بازپسان واپستر

می نهد در ره تو روی نیاز

بی نیازش ز همه کار بساز

سر ز هر راه بگردان او را

سر بنه در ره مردان او را

از همه وسوسه ها پاکش کن

در ره اهل طلب خاکش کن

لنگی از پای ارادت ببرش

ده به اقلیم سعادت گذرش

بخشش از حسن ارادت کیشی

بر همه اهل ارادت بیشی

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)

قالب شعری: مثنوی

منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.