هوش مصنوعی: زمانی که ظلم و ستم حجاج به اوج خود رسید، او با شمشیری که در دست داشت، به تهمت‌های زیادی حمله کرد.

هوش مصنوعی: ثروت‌های فراوان خود را فدای هدفی بزرگ کردند و در عوض، ارزش‌های واقعی و معنوی خود را در خاک دفن کردند.

هوش مصنوعی: هیچ کس با ترفند و فریب به نتیجه مطلوب نرسید و کارشان بهبود نیافت.

هوش مصنوعی: در این بیت، به تصویر کشیده شده است که عده‌ای در حال مبارزه و درگیری هستند. آنان به طور همزمان در حال برخورد با تیرها و سلاح‌ها هستند، به گونه‌ای که تیغ‌ها بر فراز هم قرار گرفته و در آبشخور، یعنی جایی که آب جمع می‌شود، اوضاع به شدت متشنج و خطرناک است. این تصویر نشان‌دهنده تنش و شدت مبارزه است.

هوش مصنوعی: تنها نکته‌ای که باید در نظر داشت، این است که زمانی که کار به انتها نزدیک می‌شود، باید به آن توجه خاصی داشت.

هوش مصنوعی: گفت ای قاضی و پروردگار، بر ما به خاطر بخشش و مهربانی احسان نکن.

هوش مصنوعی: ما تعدادی هستیم که به خاطر نادانی‌امان، هیچ کار خوبی از ما برنمی‌آید جز اینکه کارهای بدی انجام دهیم.

هوش مصنوعی: ما در راه نیکی و احسان قدم برنداشتیم، اما در نزدیک تو نیز آن‌قدر نیکو نیستیم.

هوش مصنوعی: اگرچه بدی کردن در برابر گناهکار مخصوص ماست، اما ترک نیکی کردن به تو نیز اشتباه بزرگی است.

هوش مصنوعی: نه ما به ظلم و ستم کار داریم و نه تو به بخشش و نیکی.

هوش مصنوعی: طبیعت حجاج به اوضاع و احوال عجیبی که پیش آمده بود، توجه کرد و دستور آزادی او را صادر کرد و گفت.

هوش مصنوعی: نفس حقیرم را به آن گروه افرادی که دچار بی‌احساسی و افسردگی به خاطر هوس‌ها شده‌اند، نفرین می‌کنم.

هوش مصنوعی: از آن قوم نادان، کسی پیدا نشد که چنین خودپسندی داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای کاش از ابتدا این کار از تو آغاز می‌شد تا تو به این کار استقرار و آرامش می‌بخشیدی.

هوش مصنوعی: هر عمل و کار هر فردی بر اساس معیارهای تو سنجیده شده و خطاهای هر شخص به خاطر لطف تو بخشیده شده است.