هوش مصنوعی: میوه‌ها تازه و آبدار، به وفور در باغی روان و پربار پرورش یافته‌اند.

هوش مصنوعی: سیب و امرود با هم برخورد کرده‌اند و فندق به خاطر خوشحالی آنها انگشت اشاره کرده است.

هوش مصنوعی: آتش سینه‌ی محبوب همچون میوه‌ی اناری است که به خاطر بوسه‌های عاشقانه و آب کنار آن به سر می‌کشد و سرکش می‌شود.

هوش مصنوعی: درختان انگور به قدری سرسبز و زیاد شده‌اند که مانند جواهرات باارزش و باکیفیت هستند.

هوش مصنوعی: نخشبی‌ها یا افرادی که در کارهای زیبا و هنری مهارت دارند، از سنگ‌های قیمتی و باکیفیت همچون یاقوت، زیورآلاتی ساخته‌اند که از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کنند. این اشیاء به قدری زیبا و باارزش هستند که به مانند آویزه‌هایی آراسته بر روی تاک‌ها می‌درخشند.

هوش مصنوعی: هر کسی که درباره عظمت او صحبت کند، کلماتش مملو از عشق به نعمت‌های او می‌شود.

هوش مصنوعی: به هنگام دیدن آن باغ زیبا، شهر با تمام زیبایی‌اش در نظرش آمد و نفسش به آزادی و خوشی رسید.

هوش مصنوعی: او نه به گذشته و نه به آینده می‌نگرد، مانند گرگی که به گله حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: مانند بادی که از دشت می‌وزد، میوه‌ای را با شدت از درخت جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: مثل سیب‌هایی که از درختی می‌چینی و به درخت دیگری می‌زنی، کسی که از زحمت و تلاش دیگران سود می‌برد، خود را از آسیب و دردسری که به آن درخت می‌رسد، دور می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دستش به آن سیب نمی‌رسید، سنگی را به جای آن به سوی میوه‌ی خوشمزه پرتاب می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی به سوی آتش می‌روی، اگر به دستت سنگی ارزان و بی‌ارزش باشد، چیز گران‌قیمتی را از دست می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر یک خوشه از درخت انگور بیفتد، در واقع پایه و ریشه آن درخت را به خاک می‌افکنی.

هوش مصنوعی: وقتی کشاورز بی‌خودی‌های او را مشاهده می‌کرد، از روی غم و ناراحتی به خود می‌پیچید.

هوش مصنوعی: شهر کاندیدایی گفت: اگر این حیات و تلاش من مطابق میل و خواسته نیست، پس بگو تا تغییرش دهم.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که نمی‌داند چه چیزی باید به تو بگوید و از تو چه انتظاری باید داشته باشد.

هوش مصنوعی: نه تنها یک گل در باغ خود کاشته‌ای، بلکه نهال‌های زیبایی هم نه‌چندان با شکوفه و زیبایی روییده است.

هوش مصنوعی: نه زمین به زیبایی تو آراسته شد و نه درختی به خاطر تو سرسبز و تأثیرپذیر گردید.

هوش مصنوعی: اگر در کاری که انجام می‌دهی به مشکلات و دشواری‌ها دچار شوی، بدان که شاید آثار سختی‌ها و زحمت‌ها بر تو نمایان خواهد شد و نمی‌توانی از آن‌ها خلاص شوی.

هوش مصنوعی: آبی که به تو زندگی می‌دهد، شبی تو را خواب نمی‌برد و خواب راحتت را نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: در دل تو فقط همین فکر حاکم است که مانند کوه و جنگل بر خودت سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: کیست که از رنج من آگاه شود، در حالی که دل تو جز در بی‌خبری نیست.

هوش مصنوعی: کسی که درک دردی ندارد، هیچ وقت نمی‌تواند بفهمد که کسی دیگر چه رنجی می‌برد. تنها کسانی که خودشان از درد و رنج آگاهند می‌توانند آن را احساس کنند.

هوش مصنوعی: شهر نشینی از دشت به ده رفت تا از دلش گره‌ها را باز کند.

هوش مصنوعی: یک نفر از کشاورزان با نیت نیکی به سمت باغی حرکت کرد و چشمانش به زیبایی‌های آن باغ معطوف شد.

هوش مصنوعی: باغی زیبا و دلنشین مانند باغ بهشت است، اما زیبایی آن به اندازه‌ای است که حسرت بهشت را در دل می‌سازد.