بخش ۱۲ - مناجات در اشارت بیقراری شجره دل در مهب ریاح خواطر مختلفه و طلب توفیق تحقیق سخن که ثمره آن شجره است
ای ز اندوه تو پر خون دل ما
دمبدم از تو دگرگون دل ما
دل ما در رهت افتاده پریست
که بر او باد هوا را گذریست
هر دم از جنبش هر باد درشت
پشت آن روی شده رو شده پشت
دایما گر تو قرارش ندهی
بهر خود میل به کارش ندهی
بر در خود ندهی تسکینش
حرف تمکین نکنی تلقینش
بنده جامی که به داغ تو خوش است
به فروغی ز چراغ تو خوش است
یاد خود راحت جانش گردان
نام خود ورد زبانش گردان
به کرم های خودش بینا کن
به ثناهای خودش گویا کن
بر وی ابواب معانی بگشای
ره به اسرار نهانی بنمای
پشتیش باش به توفیق سخن
و آورش روی به تحقیق سخن
بخش ۱۱ - حکایت عین القضات همدانی که از همه دانی موی می شکافت هر چند چون موی بر خود تافت تا به صحبت غزالی نشتافت سر رشته این کار نیافت: مردم دیده روشن خردانبخش ۱۳ - عقد دوم در شرح سخن که شریف ترین گوهر صدف آدمیت است و لطیف ترین زیور شرف محرمیت: آب آن روضه دین افروزد
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای ز اندوه تو پر خون دل ما
دمبدم از تو دگرگون دل ما
هوش مصنوعی: ای دل ما به خاطر اندوه تو همیشه در حال تغییر و تحول است و هر لحظه به یاد تو با زخمهای عمیق درونش پر شده است.
دل ما در رهت افتاده پریست
که بر او باد هوا را گذریست
هوش مصنوعی: دل ما در مسیر تو به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است، مانند برگی که در برابر باد در حال حرکت است.
هر دم از جنبش هر باد درشت
پشت آن روی شده رو شده پشت
هوش مصنوعی: هر لحظه، از حرکت و تغییرات شدید باد، پشت آن، چهرهای جدید نمایان میشود.
دایما گر تو قرارش ندهی
بهر خود میل به کارش ندهی
هوش مصنوعی: اگر تو همیشه او را سر جای خود نگذارید و به او انگیزهای برای کار ندهید، نمیتواند به درستی ادامه دهد.
بر در خود ندهی تسکینش
حرف تمکین نکنی تلقینش
هوش مصنوعی: اگر در دل خود اجازه ندهی که او آرام بگیرد و به او چیزی یاد ندهی، نمیتوانی او را تسکین دهی.
بنده جامی که به داغ تو خوش است
به فروغی ز چراغ تو خوش است
هوش مصنوعی: من خوشحالم که با احساسی عمیق از عشق تو به زندگیام ادامه میدهم و نور وجود تو برایم مثل یک چراغ روشن است.
یاد خود راحت جانش گردان
نام خود ورد زبانش گردان
هوش مصنوعی: به یاد خود آرامش بخش جانش و نام خود را همیشه بر زبانش جاری کن.
به کرم های خودش بینا کن
به ثناهای خودش گویا کن
هوش مصنوعی: به مردم اجازه بده که به خوبیها و مهربانیهای خود واقف شوند و آنها را بازگو کنند.
بر وی ابواب معانی بگشای
ره به اسرار نهانی بنمای
هوش مصنوعی: درهای فهم و معنا را بر او بگشای و رازهای پنهان را به او نشان بده.
پشتیش باش به توفیق سخن
و آورش روی به تحقیق سخن
هوش مصنوعی: با پشتکار و موفقیت در سخن گفتن، روی به تحقیق و بررسی سخن بیاور.