هوش مصنوعی: ای شب، تو امید منی! ماه نو، بخت مرا دیده و به خیالت سپردم.

هوش مصنوعی: بعد از سی روز، هلال ماه نمایان می‌شود، اما تو بعد از شصت سال پیدایت شد.

هوش مصنوعی: سالی که شما در آن به سر می‌برید، چهار ساله است و در آن زمان، چهار فصل وجود دارد. هر فصل می‌تواند با خنکی و گرمای مشخص خود، تأثیراتی بر زندگی شما داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر هر ده سال یک بار از علم و حال خود پیش بروی، در مراحل کمال ترقی خواهی کرد.

هوش مصنوعی: نام تو همچون یوسف، نماد وفا و مهارت است و لقب تو، گرما و روشنی بخش دولت و دین می‌باشد.

هوش مصنوعی: من از قلم حکمت برای تو این نامه را می‌نویسم.

هوش مصنوعی: اگرچه اکنون نتوانی پند من را درک کنی، اما زمانی که به درک لازم برسیدی، کار خود را تنظیم کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که حجاب تو کامل نشود، به هیچ وجه از خانه به بازار و کوچه نرو.

هوش مصنوعی: به خودت تسلط داشته باش و در محیطی امن و آرام زندگی کن.

هوش مصنوعی: هرگز از گفت‌وگو با دوستان و هم‌زبانان خود فاصله نگیر و خود را در گفت‌وگوهای بیگانگان نینداز.

هوش مصنوعی: چهره‌ی بیگانه برای ما خوشایند نیست، به ویژه اینکه سن او از تو بیشتر است.

هوش مصنوعی: اگر در دبستان به تو لوح «الف بی» دهند و آن را در کنارت بگذارند،

هوش مصنوعی: به دیگران وابسته نشو و به خودت بیشتر اهمیت بده. سعی کن مستقل و مورد اعتماد خودت باش، نه اینکه دنبال همراهی با افراد بی‌ارزش باشی.

هوش مصنوعی: هرچند که خود «الف» به شکل کج و منحرف نیست، اما ببین چگونه در «لام الف» به شکل کجی درآمده است.

هوش مصنوعی: وقتی لوح تو را کنار می‌گذاری، مانند حرف «الف»، انگشتت را از آن دور نگهدار.

هوش مصنوعی: دل به خاطر شرم و خجالت، سرش را پایین می‌اندازد و به چشمان خود نگاهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: با لبخند به این و آن نگاه نکن، که دندان‌هایت را مثل حرف «سین» نشان نده.

هوش مصنوعی: به نگرانی‌ها و افکار آشفته‌ات دلبسته نباش. در گفتن و در بیان احساساتت مانند حرف زدن «میم» که آرام و بی‌تنگی است، خودت را کنترل کن.

هوش مصنوعی: به حرف‌های بی‌مورد و بی‌معنی گوش نده، چون ممکن است باعث مشکلات و دردسر برایت شود.

هوش مصنوعی: با دقت به آداب و رفتارهای آموزنده توجه کن تا در محیط آموزشی موجه و محترم بمانی.

هوش مصنوعی: اگرچه سیلی او به نوعی ارزشمند و بزرگ است، اما اگر تو خود را به او نزدیک نکنی، بهتر است.

هوش مصنوعی: هر روز به سراغ قرآن برو و از آیات آن بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: چند گره‌زن به میان رحل، در کنار شاهدی که مصحف را قرار دهد.

هوش مصنوعی: بگذار که زیبایی صورتش مرا مدهوش کند و مجذوب نقش و نگار روی او شوم.

هوش مصنوعی: هرچه انجام دهی، آن را با نگهبانی از هویّت خود بساز و با زبان رسمی و مورد تأیید در جامعه بیان کن.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که یک حرف یا پیام که در دل یک کودک بی‌گناه و معصوم ذخیره شده است، نمی‌توان به سادگی از ذهن او پاک کرد یا نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که تو برای حفظ کسی ارزش قائل هستی، در واقع باید بجای اینکه تنها از حق خود دفاع کنی، به فکر دیگران نیز باشی. در این صورت، درد و غم از وجودت دور خواهد شد.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به خواسته‌هایت، دست خود را به سمت نوشتن دراز کن و گاهی به سمت زمین و منطقه‌ای که به آن خطوط و مسیرها می‌گویند، برو.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که برای دستیابی به کمال و پیشرفت، باید از غم و اندوه رها شویم و از نشانه‌ها و درس‌هایی که در مسیر زندگی با آن روبه‌رو می‌شویم، بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: به تلاش خود برای ستایش و تحسین خط و نوشتار ادامه بده، اما نه به گونه‌ای که همه‌ی کارها و نوشته‌هایت را تحت تأثیر قرار دهد و شبیه به یک خط یکدست و یکنواخت شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر سه انگشت خود، از گنجینه هر هنری هم دست نکش.

هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که با وجود اینکه شعر نوعی هنر متفاوت است، باز هم ممکن است دارای برخی نقص‌ها یا عیب‌ها باشد.

هوش مصنوعی: وقتی ایرادات شعر از بین برود،人的نیکوکار با زحمت و تلاش خود بر آن می‌افزاید.

هوش مصنوعی: اگر گاهی به فکر او بیفتی، سعی کن که مانند من در کار او نباشی و به او مشغول نشوی.

هوش مصنوعی: هر لحظه که به دنیا می‌آییم، ارزش و اهمیت آن لحظه بیشتر از هر چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: این گوهر گرانبها را به آسانی از دست نده، به ویژه زمانی که در مورد افراد بی‌ارزش صحبت می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دنیا زحمت و سختی به خودت نده و در مسیر کسب علم، رنج و مشقت را تحمل کن.

هوش مصنوعی: علم و دانش به منزله‌ی تاجی است که بر سر همه‌ی هنرها قرار دارد و همچون یک کلید، قادر است قفل تمام درها را باز کند.

هوش مصنوعی: برای کسب علم و دانش، خود را آماده کن و از مشغولیت‌های دیگر دست بکشی.

هوش مصنوعی: وقتی با تو هستم، دیگر درباره علم چه می‌توانم بگویم؟ چون وقتی علم به تو نزدیک می‌شود، خودش می‌گوید چه باید کرد.

هوش مصنوعی: علم و دانش بسیار به دست آمده، اما عمر انسان کوتاه است؛ بنابراین بر روی آنچه که واقعاً ضروری است تمرکز کن و به آن بپرداز.

هوش مصنوعی: هر چه برایت لازم و ضروری است، بهتر است به دست آوردی، تا این که بخواهی تنها به زیباسازی ظاهری دل خود بپردازی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دل به مانند یک بنا است که با هنر و دقت ساخته شده و باید از مشکلات و چالش‌های زندگی، همچون درگیری آب و خاک، به دور باشد و در آرامش بماند. در واقع، دل باید از تنش‌ها و کشاکش‌های دنیا دور شود تا بتواند به خوبی عمل کند و زیبایی خود را حفظ کند.

هوش مصنوعی: قدم می‌گذاری و از زندگی کناره‌گیری می‌کنی، به شهادت تن می‌سپاری و جانت را به عالم غیب می‌رسانی.

هوش مصنوعی: به یاد خدا باش و از هر چیزی که غیر از اوست، غافل شو و فراموش کن.