هوش مصنوعی: روزی یک پادشاهی بود که وقتی به مال و ثروت زیادی دست یافت، به مقام وزارت رسید.

هوش مصنوعی: تو مانند قلمی که از بند رها شده، به راحتی و آزادی دست به نوشتن زدی و افکار و احساساتت را به تصویر کشیدی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از هوا و آرزوهای خود دست بکشید، خوشبختی و شانس خود را پایین آورده است.

هوش مصنوعی: وزارت دست به کار شد و او را به مقام رساند، و حسود به خاطر حسادتش از شدت ناراحتی کمی آرامش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: روزی، یکی از این روش‌های ناپسند به دلیل ساختاری ناهنجار، وزیر از قید و بندها رها شد.

هوش مصنوعی: دست بریده‌ای با ضعف و ناچیزی به آسمان می‌رود تا شاید صدای خود را به گوش دیگران برساند.

هوش مصنوعی: چشم عقل نگرش به آن وزیر کرد و در پی آن دستش را برای اقدام و کمک دراز کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر نادانی و بی‌فکری خود، از دستیابی به قدرت و مقام وزارتی باز ماند.

هوش مصنوعی: انسان ابتدا باید از تجربیات خود استفاده کند و اگر از دیگران آموزش نگیرد یا به نصایح آنها گوش ندهد، به مرور زمان دچار تکرار اشتباهات خواهد شد. در واقع، باید خود را از تأثیرات منفی دیگران دور کند تا از تجربیات خود بهره‌برداری بهتری داشته باشد.

هوش مصنوعی: قبل از این که مرگ به سراغت بیاید و تو را از کارهایت بازدارد، فرصت را غنیمت شمار و از زندگی لذت ببر.

هوش مصنوعی: دست آرزوهای بزرگ را کوتاه کن و در صف کسانی که آرزوهای کوچک‌تری دارند، قرار بگیر.