هوش مصنوعی: ای گل زیبا، از دست افراد بی‌ارزش دوری کن و اجازه نده که چنگال آنها دامن تو را بگیرد.

هوش مصنوعی: اگرچه در ابتدای کار به تو خوشامد می‌گویند، اما در پایان آن ممکن است به تو آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: دوست من، با کسانی که همتای تو هستند، سخن نگو و لب خود را ببند. مانند گل، به هیچ کس نخند و جلوی دیگران خود را کنترل کن.

هوش مصنوعی: به خودنمایی نپرداز و همچون خورشید فقط نور خود را منتشر نکن، بلکه مثل سایه‌ای در کنار دیوارت باقی بمان.

هوش مصنوعی: در همه جا و برای هر کسی، دروازه‌های ورود و خروج را به روی دیگران ببند و دقت کن که هیچ‌کس به حریم تو نزدیک نشود.

هوش مصنوعی: در زمان غیبت یا دوری، مانند عیسی (ع)، هرگز در مکانی نمان و از عده‌ای که برای تو ناامن هستند، دوری کن.

هوش مصنوعی: اگر در دل غار تو جایی برای مار وجود داشته باشد، زنجیر پایت خواهد شد.

هوش مصنوعی: بهتر است که در هر جمعی خودت را در حقیرترین مرتبه قرار ندهی و در محافل حقیران جا نگیری.

هوش مصنوعی: اگر دور کمر کوه سنگی بیفتی، در وسط منطقه شبیه دم پلنگ قرار خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: بهتر است که انسان‌ها که به دو رنگی و نفاق مشهورند، به خاطر خودخواهی و فریبکاری، برای تو خدمت کنند و به تو نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: اگر تو را به زمین بیندازند و در نبرد با شیر، او از جانت خسته و سیر شود، یعنی او از مبارزه با تو خالی می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است که حریفان از درد و زخم‌هایشان به خاطر لطفت التیام بگیرند و آرامش یابند.

هوش مصنوعی: اگر بحر پر آشوب تو را غرق کند یا موج خطرناک از سرت بگذرد،

هوش مصنوعی: بهتر است که در کشتی دوستان خود، بار و وسایل خود را قرار دهی و به امید نجات و رهایی بروی.

هوش مصنوعی: در سایه نور خورشید قرار نگیر، تا این‌که سایه‌ات هم‌نشین نشود.

هوش مصنوعی: به سمت کنار آب برو و از زیبایی‌های آن لذت ببر، اما مواظب باش که صورتت به آب نرسد.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه نکن، چون ممکن است تصویر تو را انعکاس دهد.

هوش مصنوعی: در ابتدا، زمانی که به وجود آمدی، از همه‌ی دیگران جدا و منحصر به فرد بودی.

هوش مصنوعی: در نهایت، آنچه مسلم است این است که در اینجا تنها یک مسیر وجود دارد.

هوش مصنوعی: این همه گره‌ها و بندها که وجود دارد، چه معنی دارند و این همه ارتباط و پیوند بین افراد و چیزها برای چیست؟

هوش مصنوعی: از افرادی که می‌توانند به تو آسیب برسانند و دشمنی با دلت دارند، فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: مقدار ارزش و اهمیت تو را کمتر می‌کنند تا عیب‌هایت را بسنجند و متناسب کنند.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند پنبه شوی، همه چیز آتش می‌گیرد و اگر سر خود را پایین نیاوری، همه به تو سر خواهند کشید.

هوش مصنوعی: وقتی دل‌ات از اندوه و غم درهم برهم شود، باعث می‌شود که آن‌ها هم دور هم جمع شوند.

هوش مصنوعی: اگر اسباب ورود تو فراهم شود، حسد آنها مانند شمعی شعله‌ور می‌شود و عرق می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به چند در این هفت دهن، عمر خود را به هدر می‌دهی و از نفسی که از این افراد می‌کشی، به باد می‌رود؟

هوش مصنوعی: باد خزان می‌وزد و هوای سردی به همراه دارد؛ این سرما نشانه‌ای از مرگ و تغییر فصل است و به نوعی نشان‌دهنده‌ی حالتی از روح و جان انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: می‌ترسم از روزی که به تو بی‌محلی کنند و با تیر محبت تو را آزرده خاطر سازند.

هوش مصنوعی: هر کس که به کار دنیا مشغول نیست و به دنبال راه دین است، بدانید که این غول (مشکلات و موانع) در راه او وجود دارد و خدا از همه چیز آگاه است.

هوش مصنوعی: به دنبال وفاداری و صداقت باش و به جاهای ناشناخته و خالی از زندگی نرو.

هوش مصنوعی: اگر در دل من آرزوهای تو نباشد، تحمل این تنهایی سخت خواهد بود.

هوش مصنوعی: بلند شو و قدم بگذار در مسیرِ کسانی که رفته‌اند، به سوی جایی که آرامشِ آن‌هاست.

هوش مصنوعی: به یاد بیاور زمان هایی که فراموش کرده‌اند و از سخنان درشتی که در سکوت دارند، عبرت بگیر.

هوش مصنوعی: چشمانت از غبار و کثیفی پر شده است، برای روشنایی بصیرت خود از آن سرمه‌ای که در ظرف دارد استفاده کن.

هوش مصنوعی: محل زندگی آن‌ها در جایی است که در انتهای یک کوه باریک قرار دارد و سر افعی غفلت بر روی سنگی است.

هوش مصنوعی: با نفس تنگ، از درون ذکر کن که ما با شما نیستیم و حق نداریم.

هوش مصنوعی: اگر دلت از بویی شاد و خوشحال شود، زندگی‌ات در آن روز به طرز شگفت‌انگیزی رونق و انرژی پیدا می‌کند.