هوش مصنوعی: به دنیا زمان حکومت پادشاهی فرارسیده که با فقر عبیداللهی آشناست.

هوش مصنوعی: کسی که به آزادی واقعی فقر آگاه است، همان خواجه آزادگان عبیدالله است.

هوش مصنوعی: زمین را با زانو بزن، زیرا در نظر او، زمین به اندازه‌ی یک ناخن کوچک است.

هوش مصنوعی: اگر یک طرف ناخن به دست کسی بیفتد، آیا او به خاطر فقر دچار شکست می‌شود؟

هوش مصنوعی: دل دریا را به وسعت وجود می‌کشد و ظاهری متمایز از خود دارد، همانند صدفی که در کنار ساحل قرار دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت به تصویر زیبایی از عظمت آسمان و کوچک بودن انسان اشاره شده است. گوینده به این نکته توجه می‌کند که اگرچه انسان ممکن است در مقیاس بزرگ دنیا و آسمان خود را مهم و بزرگ بیابد، اما در حقیقت همچون حبابی در دریا است که در مقابل عظمت‌های کیهانی ناچیز و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: با دادن قطره‌ای آب، دریا را شست و شو دادند و خواسته‌های بزرگ چنگیز را نیز فراموش کردند.

هوش مصنوعی: قلم او توانسته است با نوشتن، آثار ناپسند ظلم را از جمله نامه‌هایی که بر روی کاغذها وجود دارد، محو کند و از بین ببرد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف نورانی بودن و اهمیت زیاد یک مکان خاص اشاره دارد. می‌توان گفت که اینجا به گونه‌ای بیان می‌کند که این مکان، هر طرفش نور و روشنی می‌بخشد و به عنوان بهترین سرزمین شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: حلقه‌ای که به گوش تاجوران می‌آید، نشان‌دهنده‌ی زیبایی و شادابی صورت آنهاست که همچون فرش خوش‌رنگ و خاص است.

هوش مصنوعی: از لب شیرین، مانند شکر، چیزی شیرین به زبانی ادا می‌شود که به مانند شکر بر روح و جان می‌نشیند و به آن شیرینی خاصی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: فرشتگان به خاطر او و به دلیل نعمت‌هایش، مانند مگس اطراف او را گرفته‌اند و او را از جانشینی شیرین و نعمت‌هایش بی‌بهره ندانسته‌اند.

هوش مصنوعی: جمعی از دوستان و همراهان دور او جمع شده‌اند و از علم و دانش او بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر جمعی برای داشتن امنیت نیازمند یک نقطه مرکزی است که همه در آن گرد هم بیایند. این نقطه به نوعی هسته اصلی و محور تجمع است که هماهنگی و امنیت را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در آن کعبه‌ای که نمایانگر حقیقت و راستگویی است، پیوندی وجود دارد که به صورت زنجیره‌ای از طلا و ناب است.

هوش مصنوعی: تا همیشه آن رشته ی پیوند از هم گسسته نشود و سرنوشت زمانه به آن پیوند خورده باقی بماند.