هوش مصنوعی: در این دایره، نقش و نگارهای زیادی وجود دارد. تو چقدر می‌توانی به هر یک از این نقش‌ها وابسته باشی و در بند آنها بمانی؟

هوش مصنوعی: تصورات و وابستگی‌های دنیایی را کنار بگذار و به سوی حقیقتی خالص و بدون شکل برو. در این مسیر، دیگر توجهی به ظواهر و شکل‌های گوناگون نداشته باش.

هوش مصنوعی: نقش مانند پرده‌ای است و تو به دلیل ناراحتی و افسردگی، به حالتی شبیه پرده درآمده‌ای.

هوش مصنوعی: بپوشان این پرده را و گرم کن دل غمگین را.

هوش مصنوعی: برای رهایی از این حجاب که بر روح تو سایه افکنده، تنها با کمک و راهنمایی یک استاد می‌توان به این هدف رسید.

هوش مصنوعی: این گوهر گران‌قدر تنها در مکان خاصی یافت می‌شود و آنجا خاک بخارا است.

هوش مصنوعی: سکه‌ای که در یثرب و بطحا ضرب شده بود، در نهایت آخرین بار در بخارا زده شد.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز دل بی‌نقش و خاموش، از زیبایی و اهمیتی که در آن سکه وجود دارد، بهره‌مند نشد. دل های ما که نقش و نگاری ندارند، نمی‌توانند از این زیبایی بهره‌ای ببرند.

هوش مصنوعی: آقایی که خود را از بندگی جدا کرده و در مسیر خدمتگزاری قرار گرفته، برای خویش یک حمایتی ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: او بر سر دینش تاج بزرگی گذاشت و دروازه‌های هوای نفس را برای او باز کرد.

هوش مصنوعی: محور یقین و اعتقاد او، مرکز یکتایی است و لباس دین او، جامه‌ای است که او را از دنیا جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ کس از فنا سخن نگفته و در بقا نیز کسی به نسفت اشاره نکرده است.

هوش مصنوعی: او در ابتدا و انتهای تمام چیزهاست، و از او به دور نیست که دلخواه و درخواست ما بی‌حاصل بماند.

هوش مصنوعی: سایه او بر روی زمین به گونه‌ای است که قدم‌هایش در واقع فرشی برای او به حساب می‌آید، و در عین حال پایه و اساس او به قدری بلند است که به عرش آسمان می‌رسد.

هوش مصنوعی: چهره او مطابق با اصول دین و شریعت است و زندگی او نیز از روح و جان شریعت نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: افراد حق‌طلب با دیدگاه‌های خاص خود از افکار نادرست رهایی یافته‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به گنجایشی از نعمت و عنایت خدا دست یابد، باید از زندگی دنیوی خود به خوبی بهره‌برداری کند و با تمام وجود به پایان برساند.

هوش مصنوعی: سفر به سرزمین خود، در محوطه‌ای آرام و دور از شلوغی جمعیت، هدایت می‌شود.

هوش مصنوعی: او با کمبود همصحبتی، بی‌حوصله و نگران است و در آستانهٔ در، به دور از همه جذّابیت‌ها و توجه‌ها، دقت بیشتری به اطرافش دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر شتاب سفرش، دیگر نتوانسته است از خودش دور بماند و همواره در دسترس و قابل دیدن است.

هوش مصنوعی: زمانی که تمرکز و توجه حاصل شود، خمیدگی مانند کمان از جمع پنهان‌ها بر فراز می‌آید.

هوش مصنوعی: ببین چگونه دو صد قافله به دام افتاده‌اند، در حالی که کمان و تیر بدون چله (پیش‌کش) هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که نشانه‌ها به وضوح نمایان شده‌اند، محو شدن نشانه‌ها نیز خود تبدیل به نشانی واضح شده است.

هوش مصنوعی: کسی که در مسیر رشد و ترقی خود، بی‌نظمی و ناپایداری را به عنوان ویژگی ذاتی خود پیدا کند، به جای آن که دچار سردرگمی شود، به نوعی به دریافت و شناسایی خصوصیات واقعی خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: نسبت آن بزرگ‌ترها به او مانند پیوندی است که به اسیرانش متصل است.

هوش مصنوعی: صدای این سلسله، مانند زلزله‌ای در میان شیران جهان، طنین‌انداز شده است.

هوش مصنوعی: انسان پست و بی‌ارزشی که به خاطر نام و اعتبار خود، خود را بی‌ ارزش می‌کند، از یادها و دیده‌ها محو می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر چشمانم مانند خفاش بود و روز را نمی‌دید، در غیر این صورت از نور خورشید بد نمی‌آمدم.

هوش مصنوعی: پرنده روح او از این دام قدیمی رهایی یافته و در مکان دلخواهش، درخت سدر را ترک کرده و به درخت طوبی رسیده است.

هوش مصنوعی: باد به سوی جایی خوش و آباد می‌وزد که در آن، پادشاهی قدرتمند و بی‌نظیر قرار دارد.