هوش مصنوعی: زلیخا را ببین که چگونه با امید و آرزو، برای خود کاخی ساخته است که همچون دل صوفی سفید و خالص است.

هوش مصنوعی: هیچگونه نشانی از رنگ و نقشی در او وجود ندارد، همانطور که در یک آینه زنگ‌زده هیچ تصویری دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نقاش ماهر خواست که تصویرش را در هر مکانی ترسیم کند تا اثرش در همه جا دیده شود.

هوش مصنوعی: هیچ بخشی از زیبایی او تهی از جلوه و تاثیر نیفتاد. او با خوشحالی نشسته و یوسف را فراخواند.

هوش مصنوعی: پرده از روی چهره زیبا کنار رفت و او داستان خواسته‌های خود را بیان کرد.

هوش مصنوعی: یوسف زمانی که صحبت کرد و چهره‌ی زیبا و درخشان او را دید، به هر طرف که نگاه کرد، زیبایی‌اش را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی چهره او را به صورت پشت سر هم دید، احساس اشتیاقی به نزدیکی و وصال او در دلش به وجود آمد.

هوش مصنوعی: او تصمیم دارد که خوشحالی‌اش را با شکرگزاری بیان کند و در عوض، خوشبختی‌اش را به کسی که دوستش دارد تقدیم کند.

هوش مصنوعی: اما دلیلی از عالم غیب بر او آشکار شد که نشان‌دهنده پاکی و بی‌نقصی خداوند بود و او این را به سرعت درک کرد.

هوش مصنوعی: دست خود را از بهره‌مندی او دور نگه‌داشته است و زمانی که باید به خوشبختی برسد، آن را به تأخیر انداخته است.