هوش مصنوعی: وقتی سلامان به زیبایی دست یافت و نیز بلاغت او به کمال رسید، تمام عناصر زیبایی به طور کامل در او جمع شد.

هوش مصنوعی: سرو زیبا به تازگی خود زیبایی تازه‌ای بخشید و باغ با لطف او جان تازه‌ای گرفت.

هوش مصنوعی: هر چیزی در زمان خود به کمال می‌رسد و قبل از آن هنوز نارس است. وقتی که به موقع آماده می‌شود، به درستی و زیبایی خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: او به یاد عشق قدیمش دلش می‌خواهد که دوباره آن لحظات را تجربه کند و در پی آن لحظه‌هاست.

هوش مصنوعی: اما میوه‌ای که بر شاخه‌ای بلند قرار دارد، آرزوی کوتاهی را با آن کمند دست نیافتنی می‌کند.

هوش مصنوعی: شاهدی با زیبایی و دل ربایی بسیار وجود داشت، اما ابسالی هم از لحاظ زیبایی چیزی از او کم نداشت.

هوش مصنوعی: با سلام و احترام، مقدمه‌ای برای دوستی و خوش‌آمدگویی فراهم شد و شیوه‌ی نمایش و نشاط آغاز گردید.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات بر طبق عادت با ظرافت و دقت، زنجیره‌ای از مشک تازه را به هم می‌زنید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنجیرهایی که مورد پسند عقل هستند بسازی، دل شاهزاده به آن وابسته خواهد شد.

هوش مصنوعی: گاه موهای مشکی را به دو نیم تقسیم می‌کنی و از بین این دو دسته، گیسوانی را به زیبایی تاب می‌دهی.

هوش مصنوعی: پس از کجا باید انتظار داشت که با این روش، به خواسته‌های دل برسم؟

هوش مصنوعی: گاهی آنچنان زیبایی می‌آفرینی که دل را چون بت‌های دلبر می‌سوزانی، به‌واسطه‌ی ابروان خوش‌فرمش که مانند کمان است و با جاذبه‌اش، دل‌ها را تسخیر می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که با جاذبه‌ای خاص از وجود او، آرامش و امنیتی برای خود فراهم کردی.

هوش مصنوعی: چشمانت را از سرمه سیاه پر کردی تا از آن سیاهی و بدی دور شوی.

هوش مصنوعی: تو برگ گلی را به من دادی که زیبایی‌اش از گل چهره‌ات گرفته است، تا بتوانی با آن رنگش را از دل من بگیری و صبر و تحمّل مرا آزمایش کنی.

هوش مصنوعی: دانه سیاه را بر صورت او گذاشتی تا دل پرنده‌اش را جذاب کنی و به دام بیندازی.

هوش مصنوعی: گاهی از گره‌های سخت زندگی رها می‌شویم و moments تلخی که در آن‌ها مهر و محبت را از دست می‌دهیم، به یادمان می‌آید.

هوش مصنوعی: هنگامی که قلبش به شیرینی شکر تبدیل شد و از لب‌های گویا و خوش‌بیان او، جواهرات گران‌بها بیرون آمد.

هوش مصنوعی: گاه به من نشان دادی که در زیر آن طوق زیبا و گران‌بها، گوهر طلایی پنهان است.

هوش مصنوعی: زمانی که با تمام شادی و خوشحالی، گردن او را زیر بار بندگی گذاشتی.

هوش مصنوعی: گاه به دلیلی دست به کار زدی و گاهی بهانه‌ای پیدا کردی که آستین‌هایت را بالا بزنی.

هوش مصنوعی: وقتی که بازوی زیبا و رنگین او را دیدی، چهره‌اش را با اشک و حسرت رنگین کردی.

هوش مصنوعی: زمانی که به خاطر خدمت به دیگری از جای خود برمی‌خیزی، باید تلاش بیشتری به خرج بدهی و سختی بیشتری را متحمل شوی.

هوش مصنوعی: صدای حرکت زنجیرهای پای او باعث شد که تاج سرش زیر پا برود.

هوش مصنوعی: در نهایت، با هزاران ترفند و نقشه، در هر مکان خود را زیبا و دلربا به او نشان داد.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب، همیشه در فکر و خیال خود بودی و هرگز یک لحظه هم غافل از خود نشدی.

هوش مصنوعی: چون او می‌دانست که عشق از راه دیدار چگونه در دل عاشق اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: عشق واقعی تنها در دل‌هایی که به زیبایی معشوقان توجه دارند، جا می‌گیرد و در غیر اینصورت جایی ندارد.