گنجور » جامی » هفت اورنگ » سلامان و ابسال » بخش ۳۵

بخش ۳۵ - در صفت کمانداری و تیراندازی وی

شه چو گشتی بعد چوگان باختن

چون کمان مایل به تیر انداختن

از کمانداران خاص اندر زمان

خواستی ناکرده زه چاچی کمان

بی مدد آن را به زه آراستی

بانگ زه از گوشه ها برخاستی

دست مالیدی بر آن چالاک و چست

تا بن گوشش کشیدی از نخست

گاه بنهادی سه پر مرغی بر آن

رهسپر کردی به هنجار نشان

گر نشان بودی ازین فیروزه سفر

نقطه ای بی شک شدی آن نقطه صفر

ور گشادی تیر پرتابی زشست

بودیش خط افق جای نشست

گر نه مانع سختی گردون شدی

از خط دور افق بیرون شدی

در سر تیرش نرستی از خطر

گاه صید آهو به پا، تیهو به پر

پی سوی مقصود بردی راست پا

همچو طبع راست محفوظ از خطا

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)

قالب شعری: مثنوی

منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.